🔅 اندکی فرصت سازنده (خاطره قضائی). 🖋 دکتر حسن

🔅 اندکی فرصت سازنده (خاطره قضائی)
🖋 دکتر حسن #بابائی

📍 بر اساس سیاست کیفری حاکم بر جرایم مواد مخدر در کشور ماسالیان سال اعتیاد جرم محسوب می شد به هر شکل در زمان حاکمیت قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب سال ۷۶ که اعتیاد جرم انگاری شده بود به یاد دارم در سال ۸۳ بود که نیروی انتظامی، در قالب طرح های مختلف، مثل والعادیات افراد معتاد را از سطح شهر جمع آوری می کرد. همان زمان هم مشخص بود که این رویکرد مؤثر و کارآمد نیست خودم که از سال۸۱ در دادگاه انقلاب به این پرونده ها رسیدگی می کردم عدم کارایی و اثر بخشی مجازات را در خصوص معتادین لمس می کردم جالب آنکه قسمت قابل توجه پرونده های دادگاه انقلاب مربوط به جرایم مواد مخدر و از جمله اعتیاد بود و البته نیروی انتظامی هم برای کاهش جرایم خرد مثل سرقت که توسط معتادین انجام می شد مجبور به شناسایی و دستگیری آنها بود به هرشکل درآن سال در قالب همان طرح عده ای از معتادین دستگیر وبه شعبه بنده آوردن (درآن سال دادسرا احیا نشده بود) پس از تفهیم اتهام و صدور رای برای عده ای از آنها متوجه شدم یکی از آنها که نزدیک به ۵۰ فقره سابقه محکومیت و چند مدت قبل هم به خاطر اعتیاد مجدد شلاق و به اردوگاه بازپروری اعزام شده بود وضعیت روحی خوبی ندارد وقتی داخل دادگاه آمد هر چه به او تفهیم اتهام می کردم اعتراف می کرد تا هر چه زودتر شلاق بخورد و آزاد شود اما به طور مصلحتی تبرئه کردم. او که تصورش محکومیت و اعزام به بازپروری بود شروع کرد به فحاشی کردن ، سکوت کردم بعد از ابلاغ دادنامه که فهمید تبرئه اش کردم ناراحت و شرمنده شد. با اینکه توهین به قاضی حین خدمت، مجازات سنگینی داشت اما وقتی حلالیت خواست، گفتم من حلالت می کنم به شرط اینکه تلاش کنی که خودت را اصلاح کنی.
۱۲سال از این قضیه گذشت. سال گذشته در سنندج از پارکی عبور می کردم، برخورد کردم به جلسه گروه ان – ای(N-A) یا بهتر بگویم معتادین گمنام .دقت که کردم دیدم مدیر کلاس، همان معتاد آن روزبود تا مرا دید به استقبالم آمد و خود را معرفی کرد و مرا به جلسه دعوت کرد برخی از محکومان سابق را هم شناختم که در جلسه حضور داشتن اما مشخص بود که اصلاح شدن. کمی از کلاس و جلسات معنوی آن برایم تعریف کردن اینکه بدون هیچ دارو و هزینه و فقط با خودسازی پاک شدن بسیار خوشحال شدم.
امروز هم برای من مسلّم است که اعتیاد یک بیماری است، برخوردهای خشن و تحقیر آمیز در اصلاح آنها مؤثر نیست. این ماجرا نشان داد راهکار اصلی، زنده کردن احساس کرامت در معتاد است، باید آنها را زنده کرد، نه با مجازات، بلکه با ارزش دادن، احترام گذاشتن، اینکه آنها را هم با ارزش حساب کنیم.
درسی هم برای من داشت که ما قضات نباید دچار توهم قدرت قضائی شویم. همه مشکلات به دست ما و از طریق مجازات حل نمی شود. گاهی هم باید از مردم و ظرفیت آنها کمک گرفت. خیلی از اوقات نقش مردم و نهادهای مردمی از برخوردهای تند قاضی و مجازات زندان مؤثرتر است.
و اینکه خدا را شکر می کنم که آن روز توانستم خشم و عصبانیت خودم را کنترل کنم و سعه صدر داشته باشم و آن روز را تحمل کردم و امروز خیلی خیلی راضی تر هستم.

(خاطرات قضائی دکتر حسن بابائی - قاضی تجدید نظر استان تهران)
#جامعه
#نویسنده_مهمان

🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxbY7Ab5PtgsmQ