▫️ شرط عقل در شرایط فعلی. 🖋 علیرضا احمدپور خرمی

▫️ شرط عقل در شرایط فعلی
🖋 علیرضا احمدپور خرمّی

🖌ترامپ بر خلاف تمام معیارهای بین‌المللی نه فقط از برجام بلکه از تعدادی دیگر از معاهدات جهانی خارج شد و یک شوک شدید به نظام جهانی وارد کرد. متاسفانه کشور ما بیش از هر کشور دیگری تحت تاثیر این سیاست‌ها قرار گرفته است.
اما در این شرایط بغرنج چه باید کرد.
یاد حکایتی از مرزبان‌نامه افتادم که در آن موشی زیرکانه مترصد فرصتی ماند تا خود را از شر ماری که در لانه‌اش چمبره زده بود خلاص کند و با کشاندن باغبان بر سر مار به هدف خود رسید. ما نیز باید از فرصت‌های بر باد داده عبرت بگیریم و منتظر زمان مناسب بمانیم.
ما متاسفانه فرصت‌های مذاکره را در قبل از خروج آمریکا از برجام از دست دادیم و آنچه از شرایط فعلی قابل استنتاج است، این است که فعلا زمان مذاکره نیست؛ زیرا آنچه آمریکا می‌خواهد یک معاهده‌ی کاملا یکطرفه است که پذیرش آن غیر عقلانیست.
باید به شیوه‌ای که در پی بیان خواهد شد؛ منتظر فرصت ماند، شاید بخت به ما رو کند و دو سال دیگر، ترامپ رئیس‌جمهور نباشد.
اما آنچه متضمن نتیجه‌گیری از شرایط فعلیست آن است که حاکمیت و مردم برنامه‌ای خاص برای دو سال آینده داشته باشند؛ وگرنه این شرایط می‌تواند موجب فروپاشی اقتصاد و حتی نظام اجتماعی و سیاسی ایران گردد.

🖌وظایف حاکمیت(به جای دولت از حاکمیت استفاده می‌کنم زیرا به شدت به این امر معتقدم که دولت در ایران یک تدارکات‌چی بیش نیست)

۱. مردم از بی‌عدالتی و فسادِ فراگیر، به تنگ آمده‌اند و شرایط تحریم و اوضاع بد اقتصادی می‌تواند آتش خشم آنها را شعله‌ور کند. لذا حاکمیت باید دست به یک تصفیه‌ی واقعی از نخبگان سیاسی و اقتصادی زده و این تومور سرطانی را قبل از هجوم تحریم‌ها، به تیغ جراحی بسپارد و در این راه از هیچ مورد مفسدی، چشم‌پوشی نکند. هرچند این امر بسیار مشکل می‌نماید،اما تنها شیوه‌ای است که نظام به‌وسیله‌ی آن می‌تواند در دوره‌ی تحریم، همراهیِ مردم را بخرد. این پاکسازی حتی در سطح ریاست قوا باید گسترش یابد.

۲. حاکمیت باید با سیاست‌های خردورزانه، نظر جامعه‌ی جهانی و اروپا را با خود همراه کند؛ نه آنکه با اعمال و سخنانی شعارگونه، منافع ملی را فدای جلب نظر تندروهای درون نظام یا کاسبان تحریم کند. اگر ما نیز آنگونه که ترامپ حرافی می‌کند، عمل کنیم قطعا نقشی را بازی کرده‌ایم که باب میل عربستان و اسرائیل است. همین برجام نصفه و نیمه می‌تواند کارت برنده‌ی ما باشد، به شرط آنکه ما بازی با آن را بلد باشیم.

۳. حاکمیت باید بیشترین سعی خود را انجام دهد تا اقشار آسیب‌پذیر، زیر بار فشار اقتصادی له نشوند. زیرا پاشنه آشیل حاکمیت از دست دادن حمایت مردم است.

۴. بازگشت به قانون در همه‌ی عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی. ایجاد آشتی ملی و کنار گذاشتن اختلافات داخلی.

۵. بازنشست کردن تمام مدیرانی که سالهاست از سن بازنشستگی آنها گذشته اما گویا به صندلیهای خود چسب شده‌اند.(به طور مثال ۱۵ استاندار فعلی از افراد بازنشسته هستند)
باید طی دو سال تمام مدیران ارشد کشوری با نیروهای جدید و کارآمد جایگزین شوند.
جذب تمام نیروهایی که متخصصند و دل در گرو آبادانی این سرزمین دارند، فارغ از هر ایدئولوژی و نگاه سیاسی و به دور از دیگری‌سازی سالهای اخیر

۶. دست کشیدن از تهدید نظامی دیگر کشورها و تلاش برای برقراری روابط دوستانه با همسایگان

۷. حاکمان باید بدانند اگر کاسه‌ی صبر این مردم سرریز شود عواقب وحشتناکی می‌تواند داشته باشد. سوء‌استفاده از مردم و مجبور کردن آنها به حمایت از حکومت، به بهانه‌ی سوء‌استفاده دشمن تا جایی برد دارد و حربه‌ای نیست که همیشه کارا باشد.


🖌اما مردم
مردم ایران نشان داده‌اند که صبورترین مردم جهانند و این تحمل شرایط، همواره نه تنها مورد قدرشناسی حاکمان قرار نگرفته، بلکه موجبات سوء‌استفاده‌ی آنان نیز گردیده است. شاید زمان مناسبی برای انتقام‌گیری مردم از حاکمیت نباشد، اما قطعا زمان مناسبی برای امتیازگیری و مطالبه‌گریست.
البته باید هوشیار بود و مانند یک بندباز حرفه‌ای به گونه‌ای عمل کرد که آب به آسیاب دیگران نریخت. باید متوجه بود که تغییرات ریز و مستمر بسیار بهتر از تغییرات آنیست. ایران در شرایطی‌است که تغییرات انقلابی نتیجه‌ای جز تجزیه‌ی کشور و جنگ داخلی در پی نخواهد داشت. کشورهایی مثل عربستان و آمریکا، دنبال فروپاشی کشورند و از بیان آن هم ابایی ندارند.
اما مردم ایران باید از این مسخ‌شدگی خارج شوند و موارد ذکر شده را مجدانه از حاکمیت مطالبه کنند.

🖌متاسفانه آنچه از اوضاع جاری پیداست؛ حاکمیت درایت و مردم همت لازم را برای موارد فوق از خود نشان نداده‌اند.

#نویسنده_مهمان

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology