شبکه جامعه‌شناسی علامه 📍 بررسی تحلیلی جامعهشناختی و سیاستگذاری اجتماعی پشتیبانی و ارتباط با ما⬇️ ☑️ @Atu_Sociologier اینستاگرام: 📸 Instagram.com/atu_sociology
✅ مدرسه‌ای به نام دانشگاه!.. ✍🏻مرضیه صادقی.. 🔹همواره در طول تاریخ دانشجویان
✅ مدرسه ای به نام دانشگاه!
✍🏻مرضیه صادقی
🔹همواره در طول تاریخ دانشجویان
نقش اساسی‌ای در پیشبرد جامعه داشته‌اند؛ در جامعه‌ی ما نیز دانشگاهیان همواره نقشی فعال و تاثیر گذار در جامعه‌ی خود ایفا کرده‌اند؛اما امروزه شرایط متفاوت است،فضای امروزه دانشگاه‌ها،فضایی منفعل و سرشار از کرختی می‌باشد؛در چنین فضایی دانشجوی دغدغه‌مند کمتر دیده می‌شود و در چنین شرایطی دانشجو صرفا به کسب نمره اکتفا می‌کند و میل و رغبتی به حضور فعال در دانشگاه ندارد.
🔹چندین سال است که در دانشگاه‌های کشور انواع انجمن‌ها، نشریات، کانون‌ها و تشکل‌های مختلف دانشجویی تشکیل شده‌است. در سال 1378، وزارت علوم تحقیقات و فناوری با ابلاغ آیین‌نامه‌ای،تشکیل انجمن‌های علمی دانشجویی را اعلام کرد؛ در مدت بسیار کوتاهی، تعداد زیادی از این انجمن‌ها در دانشگاه‌ها ایجاد شده و دانشجویان زیادی به فعالیت در آن‌ها پرداختند؛ تا تاریخ 80/1/31 تعداد 700 انجمن علمی دانشجویی در دانشگاه های کشور شناسایی شده و از ابتدای سال 1378 تا پایان سال 1381 فقط در دانشگاه مازندران 30 انجمن علمی دانشجویی تأسیس شده بود؛ در کل انجمن‌های علمی دانشجویی دانشگاه‌ها، 40 هزار دانشجو فعالیت می‌کردند و تعداد آن‌ها تا 100هزارنفر تخمین زده شده‌است. 600 نفر از اعضای هیئت علمی نیز با این انجمن‌ها همکاری می کردند؛ آمارها نشان می‌داد که به ازای هر 412 دانشجو، یک انجمن علمی دانشجویی وجود داشته است؛ 14درصد دانشجویان عضو این انجمن‌ها بودند و در هر دانشکده به طور متوسط 2/74 انجمن علمی دانشجویی فعالیت می کردند؛
🔹با همه ی این اوصاف،نکته ی قابل تامل این است که حضور فعال دانشجویان در این نهادها نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته، تا حدی که بسیاری از دانشجویان حتی نسبت به این نهاد ها آشنایی ندارند؛ فعالیت دانشجویان در این تشکل ها و به طور کلی حضور فعال دانشجویان در دانشگاه علاوه بر اینکه تجربه‌ی ارزشمندی برای دانشجو محسوب می‌شود،می‌تواند تاثیرات سودمندی را بر جامعه و محیط های کلان داشته باشد.
🔹امروزه دغدغه‌ی نسل جوان به خصوص دانشجویان دغدغه‌های کلان نیست و اکثر دانشجویان به حاشیه‌های عوامانه می پردازند و نسبت به بسیاری از موضوعات بی‌تفاوت هستند. و تعداد معدودی از دانشجویان در برنامه هایی چون نشریات، انجمن‌ها،کانون‌ها، همایش‌ها و... حضوری فعالانه دارند.
🔹در اینجا اهمیت فرهنگ‌سازی و آگاهی‌بخشی به دانشجویان به شدت احساس می‌شود (خصوصا آگاهی‌بخشی به دانشجویان علوم‌انسانی که از شرایط رشته‌شان همین فعال بودن است) تا دانشجویان نسبت به تاثیر و تاثر متقابلی که می‌تواند در این فعالیت‌ها وجود داشته‌باشد، آگاه باشند و قدمی هر چند کوچک در جهت بهبود اوضاع بردارند.
🔹البته واضح است که این مسئله منوط به ایجاد فضایی مناسب و همگام با دانشجو می‌باشد،به طوری که میل و رغبت فعالیت در دانشجو ایجاد شود و دانشجو از نتیجه‌بخشیِ فعالیت های خود اطمینان حاصل نماید؛ برای مثال در گذشته فعالیت دانشجویان در انجمن‌های علمی، امتیازی برای کنکور ارشد آن‌ها محسوب می شد، که این مسئله خود می‌تواند عاملی برای تشویق دانشجویان به شرکت در برنامه‌های این چنینی باشد.
🔹به طور کلی، اگر در دانشگاه‌ها فضایی مناسب و همگام با دانشجو برای فعالیت در این نهادها وجود نداشته‌باشد و همچنین فرهنگ‌سازی درستی صورت نگیرد، علناً فضای دانشگاهی ما با مدرسه تفاوت چندانی ندارد و دانشجویان صرفاً به دانش آموز (به معنای متداول آن...) تبدیل می شوند، دانش‌آموزی که صرفا دانش را می‌آموزد ولی آن را فعالانه نمی‌جوید و در اصل "دانشجویی" به وجود می آید که "دانشجو" نیست...!!
#دانشگاه
#جامعه
🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology