✅ کالایی شدن مکان 🖋 صابر. دانشجوی دکترای جغرافیا

✅ کالایی شدن مکان 🖋 صابر #صدیقی
دانشجوی دکترای جغرافیا

📍 مفهومی در هر پارادایم، مکتب، ایدئولوژی و نظام اجتماعی ـ اقتصادی معنای خاص خود را می‌یابد. مفهوم مکان نیز این قائده مستثنی نیست. مفهوم مکان در «نظام سرمایه‌داری» نیز دارای بار معنایی خاصی است. در نظام سرمایه‌داری مكان تنها به‌مثابه «ابژه‌ای» صرف (تنها به شكل يك نمود و رخداد عيني يا «شيئي ادراک‌شده») در نظر گرفته می‌شود؛ «ابژه‌ای» برای «سوژه‌ای» که در مقابل آن است، نه همراه با آن. ابژه‌ای که الزاماً باید سودی برای سوژه به همراه داشته باشد. این سود مادی و اقتصادی صرف، سرآغاز «کالایی شدن مکان» در نظام سرمایه‌داری است. به‌عبارت‌دیگر، دیالکتیک بین ویژگی‌های ذاتی و درونی نظام سرمایه‌داری مانند انتزاعی بودن زمان، ماهیت سرمایه و هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی سرمایه‌داری درنهایت منجر به کالایی شدن مکان می‌گردند. درواقع نظام سرمایه‌داری تنها با تولید مداوم مکان و فضا می‌تواند به حیات خود ادامه دهد؛ اما در پدیدارشناسی، مکان، فرصتی برای بودن و زندگی کردن را برای انسان‌ها فراهم می‌آورد. مکانمندی، بخشی از وجود آدمی و معنابخش زمانمندی و اجتماعی بودن انسان است. درواقع مکان مفهومی صرفاً اقتصادی نیست؛ بلکه پدیده‌ای است که در طول زمان (زمان انضمامی) توسط اجتماع محلی معنای خود را می‌یابد؛ اما در نظام سرمایه‌داری مکان توسط سرمایه‌گذار به‌منظور کسب سود تولید می‌گردد.
امروزه با کالایی شدن مکان در شهرهای کشور، تولید شهرک ها و مجتمع های زیستی، انبوه سازی و گسترش مساکن اجاره ای (اسکان موقت)، کالایی شدن زمین و مسکن و .... سرمایه های اجتماعی نیز به شدت تحت تاثیر این روند قرار گرفته اند. ازاین‌رو با کالایی شدن مکان، انسان و جامعه ی ایرانی نیز در طول زمان، هویت و پیشینه فرهنگی-تاریخی خود را از دست خواهند داد.

#نویسنده_مهمان

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology