✅ دژهای دانشکده‌ای. 🖋 عباس

✅ دژهای دانشکده‌ای
🖋 عباس #کاظمی

📍 یکی از معضلات جدی اجتماع علمی و شکل گیری جریان سالم علمی در دانشگاههای ما، گروههای علمی دانشکده ای هستند. هر گروه، مجموعه ای از افرادی معدود هستند که ذیل یک نام گرد هم امده اند (مثلا گروه زیست شناسی سلولی و ملکولی یا گروه انسانشناسی و الخ ) این گروهها از یک نظر به شکل قبیله ای عمل می کنند و از طریق غیریت سازی های بیرونی، کار خود را جلو می برند. اول اینکه گروه الف با گروه ب در یک دانشکده دشمنی آشکار و پنهان دارد. مثلا به سختی یک دانشجو در گروه الف می تواند با یک استاد در گروه ب در یک دانشکده پایان نامه بردارد. حتی استاد به سادگی در گروه دیگر دعوت نمی شود. پایان نامه و درس در حکم ناموسهای قبیله ای عمل می کنند. اعضا به سادگی نمی توانند بدان نزدیک شوند. پس از یک نظر، تخاصمی میان گروههای علمی متعدد درون یک دانشکده وجود دارد.(دانشکده های ما بیشتر صحنه جنگ هستند تا وفاق). دوم اینکه، میدان جنگ دیگری میان یک گروه در دانشگاه الف با همان گروه در دانشگاه ب وجود دارد. تقریبا محال است که دانشجویی بتواند از استاد مرتبط با همان تخصص در دانشگاه دیگر پایان نامه بردارد. عمدتا گفته می شود تا درون گروه متخصص وجود دارد دلیلی برای استفاده از بیرون نیست(معدودی از گروههای علمی مثلا در دانشگاه علم و فرهنگ از این قاعده مستثنی هستند). همین مانع،علل بسیاری از بی رغبتی دانشجویان بر سر انحصار درسها و موضوعات توسط استادان تکراری شده است.
@varijkazemi
مجموعه اینها نشان می دهد که هر گروه علمی بیش از آنکه تابع هنجارهای دموکراتیک باشند بیشتر به صورت قبیله ای در آمده اند و از طریق دشمنی ساختگی و دروغین میان "ما" و "آنها " به هویت سازی دست می زنند. گروهها، امروزه مانند دژهای نفود ناپذیری شدند که بیشتر مانع توسعه علمی در ایران هستند. آنها موجب راکد شدن فضای علمی و ایجاد حس ناامیدی و بی انگیزگی در میان دانشجویان شده اند.
این در حالی است که این قبیله های دانشکده ای کوچک به دلیل تخریب مستمر اعضای خود، بدبینی به یکدیگر درون یک گروه، سرمایه اجتماعی خود را به شدت پایین آورده اند .
رشد علمی تنها در چاپ مقالات تکراری، کپی وار و صنعتی شده تعریف نمی شود. رشد علمی را در ارتقای تعاملات علمی درون و برون گروهی باید جست و جو کرد و تا زمانی که دیوارهای این برجها شکسته نشود اتفاق علمی خاصی در دانشگاههای کشور نمی افتد. بیاید در شکستن دیوارها پیش قدم باشیم، استادهای گروههای دیگر را ساده تر بپذیریم، حق نسق درسها را از درون گروهها برداریم، پایان نامه ها را بر اساس شایستگی های رشته ای و علایق دانشجویان توزیع کنیم. بیاید درب اتاقهای یکدیگر را بزنیم و در مورد دغدغه های علمی یکدیگر پرس و جو کنیم. بیائید از قبایل علمی به سمت اجتماع علمی گام برداریم.

#دانشگاه

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology