‌🔸 الگوی ایرانی - اسلامی پیشرفت در بوته نقد!. 🖋 مهران صولتی

‌🔸 الگوی ایرانی - اسلامی پیشرفت در بوته نقد!
🖋 مهران صولتی

🌱 بالاخره پس از گذشت هفت سال و با صرف هزینه های مادی و معنوی بسیار سند الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت در اختیار محافل علمی و دانشگاهی کشور قرار گرفت تا مورد نقادی قرار گرفته و افق پنجاه ساله پیشرفت کشور را ترسیم کند. سند منتشر شده بیش از هر چیز به انشایی زیبا شباهت دارد که سعی شده در آن همه آرمان های زیبای چهاردهه گذشته درج شود. به نظر می رسد قرار است این سند مبنای تاسیس تمدن نوین اسلامی قرار گیرد که پیش از این بارها به افکار عمومی وعده داده شده است. واقعیت این است که هیچ تمدنی تاکنون با اعلان عمومی و بر اساس یک طرح قبلی ایجاد نشده است بلکه این کلان ترین واحد فرهنگی دستاورد مجموعه ای از داشته های مادی و معنوی می باشد که در کنار هم قرار گرفته و تمدن نامیده شده اند. تمدنی غرب هم امروزه با پشتوانه توسعه یافتگی در همه ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و مبتنی بر نظم سرمایه دارانه موفق به فتح جهان شده است، نه بر اساس الگویی پیشینی که مجموعه ای از آرمان ها را به جای آمارها عرضه کرده است. ایراد دیگر سند این است که برداشت عمیقی از دنیای امروز و رقابت های بی پایان آن ارائه نداده است. اینکه ایران در پنجاه سال آینده به یکی از پنج قدرت برتر تولید علم جهان و برترین در تولید علوم انسانی اسلامی تبدیل خواهد شد فقط در صورتی امکان پذیر است که جهانیان بپذیرند تا نیم سده ناقابل را به تعطیلات رفته و عرصه را برای تاخت و تاز ما فراهم نمایند. از سوی دیگر در تدوین سند نه تنها شاهد مشارکت گسترده صاحب نظران نبوده ایم بلکه با فروکاستن نویسندگان به یک جریان سیاسی خاص از دریافت سایر نظریات متفاوت دریغ شده است. همین انحصارگرایی موجب عدم تبدیل این مطالبه به یک گفتمان و تاثیر گذاری مناسب بر جامعه گردید. اشکال دیگر سند عدم توجه به سازوکار تحقق اهداف ذکر شده است. شاید در جهان کمتر کشوری مانند ما پیدا شود که این حجم از اسناد مصوب ولی بدون استفاده را دلشته باشد. همچنان که میزان قوانین تصویب شده در ایران تقریبا ۲۰ برابر سایر کشورها است. ولی نه آن اسناد و نه این قوانین منجر به توسعه یافتگی کشور به رغم وجود منابع غنی مادی و انسانی نشده است! از سوی دیگر در حالی که کشورهای دیگر توسعه یافتگی را در آمار و ارقام عینی جستجو می کنند مسئولان ایرانی کوشیده اند تا حتی در محافل اقتصادی مانند اجلاس سالیانه داوس هم بیشتر مواعظ و نصایح اخلاقی ارائه دهند. در هر صورت حجم کلی گویی های سند الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت چندان زیاد است که بیشتر آن را به یک انشای شعارگونه و ملال آور تبدیل کرده است. در انتها فقط باید به رویا پردازان خالق سند پیشرفت عرض کنیم که تاسیس یک تمدن بیش از طراحی یک الگو، نیازمند آزادی بیان، بنیان اقتصادی قدرتمند، روابط بی هراس با دنیا و مشارکت همه شهروندان در مدیریت جامعه است. هیچ کشوری هم تا کنون نتوانسته با حصار کشی پیرامون خود، مهندسی اجتماعی و تاکید بر حکومت ایدئولوژیک نتوانسته حتی اندکی به توسعه متوازن و پایدار دست یابد. رسیدن به تمدن نوین پیشکش!

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology