✅دورکایم و اخلاق. ✍🏻 ابراهیم.. مسئله‌ی اساسی در عصر روشنگری اخلاق بود

✅دورکایم و اخلاق
✍🏻 ابراهیم #چراغی

مسئله‌ی اساسی در عصر روشنگری اخلاق بود.
به این معنا که بزرگترین اما نه غنی‌ترین منبع اخلاق که همان دین باشد از رونق افتاده بود حال به دلایلی که ذکر آن شاید جالب توجه باشد اما به هیچ وجه در این نوشته الزامی نیست .در میان فیلسوفان و جامعه شناسانی که دغدغه اخلاق را داشته اند، اخلاق در نظر دورکایم دارای جایگاه به‌سزایی است در حقیقت او در تلاش است نشان دهد انسان به یک الزام اخلاقی که به واسطه‌ی جامعه ایجاد شده سر می‌نهد درست است که این اخلاقی بودن به صورت فردی نمود پیدامی کند اما کاملا اجتماعی است در استدلال هایی او تلاش می کند صورت بندی دین را در جامعه نشان دهد البته داستان از این قرار است که به هیچ عنوان تلاش نمی‌کند با اثبات اینکه دین منشایی زمینی دارد زمینه را برای حضور دوباره دین فراهم کند در واقع او در تلاش است بگوید جامعه‌ی صنعتی به دلیل ویژگی‌های خاص و عینی که بین آن و گذشته تفاوت ایجاد کرده است الزام اخلاق جدیدی را که دیگر خداوند ناظر به اجرای آن نیست بلکه این بار الزام فردی و نیاز فردی است که باعث اخلاقی بودن می شود. او براین باور است که یک دستی اخلاقی که در جوامع گذشته وجود داشت از میان رفته است و در تلاش است این یک دستی را نه به واسطه تشابه بلکه به واسطه تفاوت در عصرجدید نه اینکه به جامعه بر گرداند، مراد او این است که نشان دهد که این اخلاق امروز وجود دارد
دونکته وجود دارد که اندیشه دورکایم به واسطه‌ی آنها اهمیت می یابد:
اول اینکه نشان می دهد اخلاف ریشه ای اجتمای دارد و بیرونی و ما ورایی نیست.
دوم اینکه اخلاق از معانی تشکیل شده است که بر انسان تحمیل می شود اما این اجبار از درون انسان به او فشار وارد می کند
و اورا به عمل وا می دارد از اساس نکته ای که اشکار می کند ایدئولوژیک بودن ذات خیر و ذات شر است و مفهوم سرنوشت و مفهوم خداوند است و هر چیز ماورایی است.
برای دورکایم و جامعه شناسان چیزی بیرون از جامعه و جود ندارد .

#جامعه‌شناسی
#نویسنده_مهمان


🌐رسانه، شمایید
👈اگر نظرتان را جلب کرد، با دوستانتان به اشتراک بگذارید.
🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxbY7Ab5PtgsmQ