☘️ رویاپردازی آرمان‌شهری: «درآمد پایه». روشی ساده برای از بین بردن فقر. ✍️روتگر برگمن

☘️ رویاپردازی آرمان‌شهری: «درآمد پایه»
روشی ساده برای از بین بردن فقر
✍️روتگر برگمن

✅چرا مردم فقیر این قدر تصمیمات بدی می‌گیرند؟ پرسش ناخوشایندی است، اما نگاهی به آمار بیاندازید: مردم فقیر بیشتر قرض می‌کنند، کمتر پس‌انداز می‌کنند، بیش‌تر سیگار می‌کشند، کمتر ورزش می‌کنند، بیش‌تر مشروب می‌نوشند، و کمتر غذاهای سالم می‌خورند. چرا؟

✅زمانی مارگارت تاچر فقر را یک «عیب شخصیتی» خوانده بود. شاید خیلی‌ها تا این اندازه زیاده‌روی نکنند، اما این دیدگاه که اشکال کار از خود آدم‌های فقیر است دیدگاه نامتداولی نیست. راست‌اش، خود من هم تا مدت‌ها همین طور فکر می‌کردم. همین چند سال پیش بود که متوجه شدم که همه‌ی آن‌چه که فکر می‌کردم در مورد فقر می‌دانم اشتباه است.

✅ماجرا از وقتی شروع شد که تصادفاً به مقاله‌ای برخوردم که گروهی از روان‌شناسان آمریکایی آن را نوشته بودند. آن‌ها ۱۳ هزار کیلومتر را پیموده بودند و به هند رفته بودند، تا پژوهشی در خصوص مزرعه‌داران نیشکر انجام دهند. این مزرعه‌داران چیزی حدود شصت درصدِ درآمد سالیانه‌شان را یک‌جا بلافاصله بعد از برداشت محصول به دست می‌آوردند. یعنی این‌ها نسبتاً در قسمتی از سال پولدار هستند و در قسمتی از سال فقیر. پژوهشگران قبل و بعد از برداشت محصول از مزرعه‌داران آزمون بهره‌ی هوشی گرفتند. چیزی که آن‌ها کشف کردند خیلی مرا به فکر فرو برد. نمره‌ی کشاورزان در این آزمون قبل از برداشت محصول خیلی پایین‌تر از نمره‌ی آنان بعدِ از برداشت محصول بود. زندگی در فقر باعث می‌شد بهره‌ی هوشی‌شان ۱۴ نمره کمتر شود. این حد از کاهش بهره‌ی هوشی با تأثیرِ شب نخوابیدن یا اعتیاد به الکل برابری می‌کند.

✅علت این پدیده، به بیان ساده، «شرایط» بود! مردم وقتی که می‌بینند از یک چیز مقدار کمی در اختیارشان هست، رفتارشان تغییر می‌کند. چندان مهم نیست که آن چیز چه باشد؛ خواه وقت باشد و خواه پول و یا غذا؛ همه‌ی این‌ها یک «طرز فکرِ زندگی در تنگ‌دستی» را شکل می‌دهند. این کمبودها تمام حواس شما را روی چیزی متمرکز می‌کنند که در لحظه کم دارید. چیزی به اسم آینده‌نگری وجود نخواهد داشت. مردمان فقیر چون که احمق هستند تصمیمات احمقانه نمی‌گیرند. این نوع تصمیم‌گیری به دلیل شرایطی است که هر کس دیگری را هم وادار می‌کند در آن شرایط یک چنین تصمیمات احمقانه‌ای بگیرد.

✅حالا علت ناکامیِ این همه برنامه‌های فقرزدایی آشکار می‌شود. به طور مثال، سرمایه‌گذاری در امر آموزش اغلب کار بی‌فایده‌ای است. اخیراً،تحلیلِ ۲۰۱ تحقیق در باب اثر‌گذاری آموزش مدیریت مالی به افراد فقیر به این نتیجه منتهی شد که این اقدام تقریباً هیچ فایده‌ای ندارد. ممکن است که مردم فقیر به دلیل آموزش قدری معقول‌تر فکر کنند، اما این کافی نیست!
پس چه باید کرد؟...


متن کامل این مقاله👇
✨ → goo.gl/p598mM

#جامعه

🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxZ3dXAZ8P6lvw