🔅چرا روشنفکران نباید به قدرت برسند؟!.. 🖊مهران

🔅چرا روشنفکران نباید به قدرت برسند؟!

🖊مهران #صولتی

📍بحران نسل کشی مسلمانان روهینگیا در میانمار و متعاقب آن توجیه و بی تفاوتی آنگ سان سوچی نسبت به این جنایات سازمان یافته موجی از اعتراضات فعالان حقوق بشر و شکل گیری کمپین هایی با هدف تلاش برای بازپس گیری جایزه نوبل از خانم سوچی را در پی داشته است. نوک پیکان انتقادات هم بیشتر رفتار دوگانه و ریاکارانه خانم سوچی را هدف قرار داده است! فعال حقوق بشر و برنده صلح نوبل در دوران اپوزیسیون و توجیه گر جنایت نسل کشی در عصر حضور در حکومت! به نظر می رسد مبنای اصلی این تناقض در رفتار خانم سوچی به موافقت یا مخالفت با گزاره؛ " حضور یا عدم حضور روشنفکران در قدرت! " باز می گردد. اینکه حضور روشنفکران می تواند مفید و موجب اصلاح روندهای حکمرانی شود یا به عکس به قدرت رسیدن روشنفکران می تواند منجر به محافظه کاری بیشتر و توجیه ناراستی های حکومت از جانب ایشان شود؟! البته من به دلایل زیر معتقدم که " روشنفکران نباید به قدرت برسند! "


📍منطق کار روشنفکری عبارت از نقش ناقدانه در قبال قدرت است؛ قدرتی که می تواند ناشی از تکیه بر سنت یا مدرنیسم باشد. بر عکس حضور روشنفکران در قدرت آنها را با منطق دیگری روبرو می سازد که عبارت از مدیریت و کنترل وضع موجود است. امری که به محافظه کاری روشنفکران می انجامد!

📍حضور روشنفکران در قدرت با توجیه کمک به تغییر ساختار حکومت برای دستیابی به آزادی ، عدالت و حقوق بشر صورت می گیرد. پرواضح است که در صورت فراهم نبودن شرایط مناسب، روشنفکران در ساختارهای معیوب مستحیل شده و صرفا به توجیه گر قدرت تبدیل می شوند!

📍 برای تغییر ساختارهای معیوب حکمرانی، نوعی همزمانی میان زمینه های مادی و آموزه های تحول آفرین ضروری است. روشنفکران می توانند بدون نیاز به حضور در قدرت، اندیشه های لازم را جهت تغییر ساختارها تدارک دیده و موجب حرکت جامعه به سوی تحقق آرمان های انسانی شوند!

📍قدرت فی نفسه میل به تراکم و فساد دارد. از همین رو جامعه نیازمند نیرویی است تا بتواند با اعمال فشار بیرونی، قدرت را به سمت توزیع عادلانه هدایت کند. حضور روشنفکران در حکومت آنها را به مدافعان قدرت تبدیل کرده و از تاثیر گذاری ایشان بر فرآیند دموکراسی خواهی می کاهد!

🔹 نکته پایانی: مقایسه تجربیات مثبت و منفی هاول در جمهوری چک و سوچی در میانمار نشان می دهد که حضور روشنفکران در قدرت زمانی موجه است که ساختارهای قدرت از آمادگی کافی برای پذیرش ارزش های دموکراسی خواهانه برخوردار باشند. در فقدان چنین شرایطی روشنفکران بهتر است همچنان تلاش های خود را معطوف به فعالیت در جامعه مدنی سازند!

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology