شبکه جامعهشناسی علامه 📍 بررسی تحلیلی جامعهشناختی و سیاستگذاری اجتماعی پشتیبانی و ارتباط با ما⬇️ ☑️ @Atu_Sociologier اینستاگرام: 📸 Instagram.com/atu_sociology
▫️ واقعیت اجتماعی همسران. 🖋 محمد زینالی اناری
▫️ واقعیت اجتماعی همسران
🖋 محمد زینالی اُناری
📍اوائل دهه ی هفتاد، ایرانی ها به تماشای سریال هایی می پرداختند که می توانست برای شان تجربه های جمعی رسانه ای ایجاد کند، آن زمان که هنوز نه ماهواره بود و نه ویدئو، تلویزیون مردم را پای خود میخ کوب می کرد.
داستان فیلم این بود که به زندگی خانواده ی هسته ای امروزی که به دنبال نمایش ضمنی چالش های جدیدی چون زندگی در آپارتمان، که رفته رفته در شهرستان ها هم رواج پیدا می کرد، کارهای صنعتی مانند دامداری و مسائلی چون نازایی و حل این مسئله برای تداوم زندگی شیرین همسران بود.
اگرچه اغلب صحنه های این فیلم در زمان فراغت و عمدتاً با اتفاقات پیش روی زندگی خانوادگی همراه بوده و تلخ و شیرین های روزمره و اتفاقاتی که می توانست به عنوان موضوعاتی برای صمیمیت و شیرینی زناشویی نمایش داده می شد، اما به طور کلی در هر صحنه ای زمزمه ای از کار روزانه ی همسرانی به میان می آمد که هر روز اول صبح به سر کار می رفتند.
در این فیلم، زنان، به تفسیر روانشناختی آن روز، پشت سر مردان بودند و برای موفقیت آنان خانه را شاداب و زندگی را شیرین و او را حمایت می کردند، اما اول هر صبح کیف و کفش او را برای «کار صنعتی» مرتب می کردند، چیزی که مناسب جامعه ی در حال رشد صنعتی بوده و از خانواده انتظارش را داشت.
پیش از این فیلم، دعواهای زناشویی موضوع سریال ثابت و جذاب «آینه» بود که بازتاب نیاز همسران به آشتی و وفاق برای کار بهتر و زندگی شیرین تر بود. در صحنه هایی از این فیلم، همسران به دلیل دوست بازی شب ها دیر به خانه می آمدند، چیزی که در همسران خبری از آن نبود و اتفاقات جذاب فیلم پیرامون وفاق زناشویی رخ می داد.
«واقعیت اجتماعی» آن چیزی است که مردم در جریان زندگی و از طریق نمادپردازهای مهم اجتماعی مانند ضرب المثل ها، برنامه های عمومی، مناسک های گذار و نمایشگرهای رسمی مانند تلویزیون با آن آشنا شده و زندگی خود را بر اساس نظم ذهنی ای که از این روایت های پیرامونی برگرفته اند می سازند.
واقعیت اجتماعی از سوی عوامل ساختاری تولید می شود و فلسفه ی فکری سازندگان این فیلم با تفکر صنعتی مدیران اجرایی همگرایی نشان داده و بینندگان را با این موضوع همراه می کرد. در نتیجه، ارزشهای لازم برای آن جنس از واقعیتی که مورد نیاز رشد و توسعه ی کشور بود، از طریق رسانه تدارک دیده و به اصطلاحی، ساخته می شد.
گذشت زمان، تنوع و تحولهای دیگری پیش روی سریال های تلویزیونی و البته پیش روی واقعیت اجتماعی قرار داد. دهه ای بعد، اغلب فیلم ها شاهد ماجراهای عاشقی و ازدواج مستقل جوانان، چیزی که می توانست موضوع روزی چون گسست نسلی باشد،بود و در برهه ای، مردهای میان سال یا پا به سن گذاشته ای که بر خلاف رویه رایج خانوادهی هستهای به دنبال ازدواج با دختری جوان بودند موضوعات اصلی زناشویی قرار گرفتند.
بر همین اساس، پرتره هایی مانند « مهین ترابی» که موضوع اصلی زندگی زناشویی به عنوان زن خانه دار و حامی همسر صنعت گر یا متخصص بود، جایش را به تصویرهای متنوعی داد که موضوع اصلی عشق های زناشویی یک پسر جوان یا لغزش یک مرد پا به سن گذاشتهی «پولدار» دارای خانه و اموال موروثی برای از هم گسستن خانواده ای مرفه بودند. به نظر می رسد، به جای تفکر صنعتی، دیدگاه هایی که در بازارهای معاملات و خانوادههای درگیر رایج بود به ذهن سازندگان فیلم راه یافت.
این فیلم ها در لا به لای فیلم های دیگری بود که برای زندگی زناشویی ساخته می شدند، فیلم هایی که بیش از این که زندگی جدی و «کار» و «صنعت» در آن ها موضوع اصلی باشد، خنده، شوخی و وقت گذرانی موضوع آن بود.
اول دهه ی هشتاد، مردم پای فیلمی می نشستند که باز هم موضوع آپارتمانی بین همسایگان بود، اما اتفاقات آن بیش از این که چالشهای زندگی روزمره و «کار» باشد، شوخی ها و جنجال های میان همسایگان متنوعی است که گاه با دروغ و شیطنت با هم ارتباط برقرار می کنند.
🔸برای مطالعه ادامه نوشته، Instant View را فشار دهید 🔻
📎 goo.gl/tjMeDw
🌐شبکه جامعهشناسی علامه
@Atu_Sociology