‌‍ 🔅زنانی در حد نوشته‌های زیبا و شعارهای چشم‌نواز

‌‍ 🔅زنانی در حد نوشته‌های زیبا و شعارهای چشم‌نواز

🖊مهدی #فتحی


📍در یک جامعه مرد سالار که روالِ پیشبرد اهداف متعالیِ جامعه به خوبی جا نیفتاده و خودِ مردان نیز در چگونگی کار خود و نحوه احراز پست های مدیریتی مانده اند. و قوانین تصویب شده در قانون اساسی را نمی توانند نسبت به مردان به درستی به اجرا در آورند، چگونه می توان انتظار داشت که پست های کلیدی آن جامعه به زنان واگذار شود؟

📍در چنین جامعه ای که معمولا احراز پست های مدیریتی نه بر اساس تخصص، تعهد، توانایی و سلسله مراتب اصولی، بلکه بیشتر بر اساس رابطه و باند بازی و جناح گرایی انجام می شود و یقینا زنان آن جامعه به واسطه نگاه مرد سالارانه توان بودن در باند ها و جناح ها و... را به نسبت مردان بسیار کمتر دارند؛ یقینا میزان حرکت جامعه به سمت تساوی حقوق زن و مرد صرفا در حد نوشته های زیبا و شعارهای چشم نواز باقی مانده و همچنان در حال در جا زدن خواهیم بود.

📍در چنین جامعه ای که ویژگی‌هایی که برای یک مدیر زن موفق در نظر گرفته می شود، بیشتر ویژگی‌های مردانه است، تا زنانه. و معمولا به طور مساوی توسط زنان و مردان مقبولیت می‌یابد. در نهادهای اجتماعی معمولا رفتارهای زنان تغییر می‌کند اما مردان خیر. به همین دلیل بیشتر پست‌های مدیریتی را نیز مردان اشغال می‌کنند. در نتیجه کلیشه هایی که مدیریت را با مرد بودن تداعی می‌کند بسیار استوارند و تا چنین باوری را در جامعه نهادینه نکنیم که هرگاه یک پست مدیریتی را نام بردند در ذهن مخاطبین تصویری از یک مرد با ظاهری بخوصوص نقش نبسته و درصدی را برای این بگذارد که ممکن است شخص حقیقی ای که در چنین پستی حضوردارد یک زن باشد، نمی توان به آنچه مطلوب نظر است دست یافت. این نیز ممکن نمی شود مگر آنکه سقف شیشه ای کشیده شده بر روی جامعه را برداشت. (سقف شیشه ای اصطلاحی است که در دهه 1970 در آمریکا برای توصیف موانع تصنعی نامرئی ناشی از تعصبات و تبعیضات سازمانی و دیدگاهی ابداع شد). که در ایران نیز اینچنین سقف های نامرئی و قوانین نانوشته ای وجود دارند که صرفا با آموزش های ویژه به جامعه قابل برداشتن و پاک شدن هستند. و این آموزش ها نه تنها برای زنان، بلکه برای مردان نیز بسیار لازم و ضروری می نماید.

📍از جمله این آموزش ها برگزاری دوره‌های آموزشی برای زنان و آشنایی با حقوق خود، فراهم کردن زمینه‌های خودباوری در زنان و آگاه کردن آنها از قابلیت‌ها و توانایی‌های فردی‌شان است که بتوان با کمک اینچنین آموزش هایی زنان را به جایگاهی که درخور شأن آنها است رساند.

📍سبک مدیریتی هر جامعه متاثر از ارزش های حاکم بر آن جامعه است و در بسیاری از عرصه های مدیریتی جهان، زنان هم در کنار مردان توانسته اند مدیران شایسته و توانایی باشند. مع الوصف در جامعه ما نیز زنانِ شایسته و توانا در عرصه های مدیریتی، می بایست به هر قیمتی که هست توانایی ها و شایستگی های خود را نشان دهند تا بدین وسیله دیگر زنان جامعه به آن خودباوری که لازمه احراز پست های مدیریتی است برسند. و مردان نیز پس از آن نقش زنان را در عرصه های مدیریتی باور کنند.

📍در کنار این مسائل وجود حس حسادت ویژه ای که هم در مردان و هم به ویژه در زنان وجود دارد، باعث می شود زنان که تاحدودی حساس تر و عاطفی تر از مردان هستند نتوانند به آن رشد و بالندگی لازم برسند. زنان جامعه باید به این باور قلبی برسند که با کمک کردن به همدیگر و نردبان شدن برای پیشرفت و ترقی هرکدام از آنها، زمینه حضور بقیه زنان در عرصه های بالای مدیریتی فراهم می شود. و این کاری است که در مردان تاحدودی هرچند ضعیف، جا افتاده است. که البته این نیز ناشی از نوع آموزش و تربیت غلط حاکم بر جامعه می باشد. که اینچنین عرصه را بر دختران و زنان تنگ کرده و اجازه قد علم کردن به آنها و بروز توانایی ها و استعدادهایشان را نمی دهد.

📍پس با آموزش صحیح به زنان و توجیه مناسب مردان که پذیرای نقش زنان در جامعه باشند، می توان جامعه را برای حضور هرچه بیشتر زنان در پست های مدیریتی و کلیدی آماده و مهیا نمود. یکی از راه های سریع رسیدن به این اهداف متعالی، اصلاح ساختار آموزشی و پرورشی حاکم بر کشور و تربیت نسل های بعدی بر اساس باورهای درست انسانی به دور از تفکیک جنسیتی و خود برتر بینی مردان نسبت به زنان است.

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology