شبکه جامعهشناسی علامه 📍 بررسی تحلیلی جامعهشناختی و سیاستگذاری اجتماعی پشتیبانی و ارتباط با ما⬇️ ☑️ @Atu_Sociologier اینستاگرام: 📸 Instagram.com/atu_sociology
🔅رسانههای ما بیشتر مداخله در افکار عمومی میکنند تا مدیریت افکار عمومی (۲ و پایانی)
🔅رسانه های ما بیشتر مداخله در افکار عمومی می کنند تا مدیریت افکار عمومی(۲ و پایانی)
🖊دکتر تقی آزاد #ارمکی
♦️ رسانهها در #ایران اساس رسانههای القایی هستند و رسانههایی نیستند که در فرآیند طبیعی رشد کرده باشند و بالا آمده و مخاطبمدار باشند. در واقع این رسانهها #مخاطب_محور هستند و توجه به جلب مخاطب دارند ولی این نیست که بر اساس خواسته مخاطب یک فضایی را بسازند.
♦️ رسانههای ایرانی از بالا به پایین هستند، از هر جناحی که باشند. به همین دلیل مدیریت خاصی از افکار عمومی دارند، مدیریتی که خودشان تلقی از آن دارند، نه یک مدیریت علمی و درست. یک حادثه کوچک و بیاهمیت را آن قدر میپردازند و بزرگ میکنند که به صورت غیرواقعی به یک مسأله مهم تبدیل میشود، در حالی که به یک مسأله مهم اصلاً نمیپردازند. این یعنی اینکه این رسانهها بر اساس انتخاب و گزینش که بر اساس سلایق و علایق خودشان است، عمل میکنند. در واقع این نحوه برخورد بیشتر یک نوع مداخله در افکار عمومی است تا مدیریت افکار عمومی.
به همین دلیل افکار عمومی ایرانی به نوعی معیوب است. چون نحوه ساختهشدنش و زیست اجتماعی که دارد، با هم جور در نمیآید. رسانه این اشکال را دارد.
♦️ علت این اشکال یکی بر میگردد به ساخت سیاسی جامعه ایرانی و دوم بر میگردد به نحوه تولید، ظهور و غروب رسانهها و کنترل و ممیزیهای متعددی که بر این رسانهها وجود دارد. سومین دلیل هم بر میگردد به نیرویی که در این رسانهها مشغول به کار است. نیروهایی که در رسانهها هستند، نیروهای غیرمتخصص هستند و وقتی به سطح تخصص میرسند، دیگر در رسانه کار نمیکنند. معمولاً رسانهها تربیت نیرو میکنند تا نظام اجتماعی را مدیریت کنند. رسانهها الان مثل دانشگاه شدهاند و تنها نیرو تربیت میکنند بدون آنکه خودشان از این نیروها بهره ببرند.
♦️ ما رشتههای روابطعمومی، مدیریت افکار عمومی و رشتههای رسانهای بسیاری داریم. در دانشگاهها همه اینها را داریم اما چون نیروی ما الزاماً محصولش به رسانهها از جمله #تلویزیون وارد نمیشود، نتیجهای ندارد. دانشگاه فقط برای خودش کار میکند. این بزرگترین ضعف نظام آموزشی در ایران است که این نظام تنها برای خودش کار میکند. از آن طرف تلویزیون و ادارات دولتی همه برای خودشان دانشکده درست میکنند. رسانهها هم برای خودشان نیرو از بیرون میگیرند. این یک مشکل ساختاری جدی در جامعه ماست و باید بهصورت کلی حلش کرد. این امر به ضعف ریشههای سیستم بر میگردد که ما این را سامان ندادهایم. این عناصر سیستم به هم پیوسته نیستند. کسانی که طراحی کلان سیستم را بر عهده دارند، باید پاسخگوی این باشند که چرا اینها را به هم چفت نمیکنند؟ کسانی که در مرکز تصمیمگیری کلان کشور نشستهاند، باید این چفت و بستها را معین کنند.
از آن طرف چون این سازمانها هر کدام برای خودشان کار میکنند، یک نوع مداخلهگری در حوزه افکار عمومی در نظام اجتماعی هم پیدا کردهاند و اثراتی را گذاشتهاند که برخی جاها مخرب است.
عموماً در این روابط وجه غالب تعارضی است. اینها در مقابل هم ایستادهاند و باید در مورد این مشکل فکر جدی کرد. ما نمیتوانیم این سازمانها و دانشگاه را تعطیل کنیم بلکه باید اینها را به هم پیوند بدهیم تا بتوانیم مدیریت افکار عمومی را در سطح کلان به خوبی پیش ببریم.
♦️ در نظام سیاسی ایران، شورای امنیت ملی طراحی شده است که عالیترین نهاد تصمیمگیری در باب مسائل کلان و امنیتی کشور است. این نهاد تعبیه شده است و چنان که بسامان بشود، تمام اینها میتوانند بروند زیر چتر آن کار کنند و افکار عمومی را به درستی مدیریت کنند.
🔰ماهنامه مدیریت ارتباطات
#پرونده ای درباره روابط عمومی سیاسی
🌐جامعهشناسی علامه
@Atu_Sociology