‍ 🔰یادداشتی پیرامون آسیب شناسی اجتماعی کودک همسری.. 🖌 احمدرضا ونکی

‍ 🔰یادداشتی پیرامون آسیب شناسی اجتماعی کودک همسری

🖌 احمدرضا ونکی
(عضو هیئت علمی دانشگاه ،وکیل پایه یک دادگستری)

📍مطابق ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی 《عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن 13 سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن 15 سال تمام شمسی منوط است به اذن ولی، به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح.》
طرح یک لایحه ناکام در مجلس برای بالا بردن سن ازدواج به منظور گریز از کودک همسری مباحث زیادی را از رسانه های رسمی و غیر رسمی به دنبال داشته است .

📍این طرح و مباحث پیرامون آن بالطبع مخالفان و موافقان خود را به همراه داشته است . دیدگاه های آرمان گرا با ریشه های مذهبی خود پکیجی از قوانین نسبتاً اصلاح شده سابق را مورد استناد قرار می دهد که طبق ادعاهای ریشه دار سعادت بشر در گرو اعمال آن ها به صورت جهان شمول و فارغ از زمان و مکان می باشد .

📍از نقطه نظر پزشکی عوارض احتمالی بارداری در سنین زیر ۱۸ سال قابل توجه و تامل است پزشکان مشاور ژنتیک ، با اشاره به این نکته که مشاوره‌های ژنتیک سن زیر ۱۸ سال را برای ازدواج توصیه نمی‌کنند، معتقداند بهترین سن ازدواج بین ۱۸ تا ۲۵ سال و حداکثر ۳۰ سال است. ازدواج زیر ۱۸ سال برای بارداری بسیار خطرناک است، تولد کودکان کم وزن که زمینه ‌ای برای اختلالات ژنتیک است ، ایجاد معلولیت ‌ها و زایمان زودرس از عوارض بارداری مادر در سن کم تر از ۱۸ سال است.

📍اگرچه ازدواج در سنین پایین توصیه می شود اما واقعیت این است که این سن، نباید در ابتدای نوجوانی باشد. ازدواج در دوران نوجوانی به دلیل این كه فرد هنوز به آمادگی و شرایط لازم از نظر روحی و جسمی برای تشكیل خانواده نرسیده نمی تواند چشم انداز روشنی داشته باشد .

📍عدم ثبات شخصیت ، نداشتن معیار های دقیق برای یک زندگی مشترک ، فنا شدن کودکی که می بایست با بازی های کودکانه بگذرد و چالش شدید در نوجوانی که می بایست مصروف رشد و بالندگی گردد ؛ هدایایی است که کودک همسری با خود به همراه خواهد داشت .

📍نکته قابل تامل دیگر این که ازدواج امری کاملاً شخصی با چشم اندازی به میزان یک عمر می تواند باشد . بی شک در بحث کودک همسری صحبت از انتخاب با معیارهای شخصی هیچ گونه سنخیتی نخواهد داشت چه این که یک انتخاب صحیح و عاقلانه پیرو نیل به رشد و بالندگی شخصیتی حداقل به صورت نسبی حاصل می گردد و حال آن که در کودک همسری در حالت غالبی شوهر دارای سنی بسیار بالا و بهتر بگویم اختلاف سنی مشهود و توجیه ناپذیر است و همسر پیرو بینش های بومی و نشات گرفته از فقر فرهنگی و اقتصادی ناگزیر از تن دادن به وصلتی نامیمون و شوم است .

📍در معدود موارد ازدواج هایی که بین هم سالان در دوران نوجوانی رخ می دهد نیز عدم ثبات شخصیتی ، ناپختگی و بی تجربگی ، تمایلات و کشش ها به سمت و سوی خواسته های ناشی از اقتضائات سنی ، سرخوردگی ، عدم تامین شغلی و مشکلات اقتصادی نهایتاً زوجین را با هزاران آسیب به حال خود رها خواهد کرد و آن ها را در پروسه نافرجام جدایی قرار می دهد . اگر چه موارد نادر موفق در این ازدواج ها به چشم می خورد اما در یک حالت غالبی مسائل مذکور گریز ناپذیر است .

📍تجویز ماده۱۰۴۱ قانون مدنی پیرامون امکان تشخیص مصلحت نوزاد دختر تا ۱۳ سال و نوزاد پسر تا ۱۵ سال توسط ولی و دادگاه برای ازدواج ، بیش از هر مساله دیگری قابل تامل است . کدام مصلحت شخصی و اجتماعی می تواند عنان یک موضوع شخصی با این درجه از اهمیت را از یک فرد سلب نموده و به دیگری واگذار نماید؟ علایق و معیارهای شخصی در بزرگسالی چه می شود ؟ تکلیف سال های بازی های کودکانه چه سرنوشتی خواهد داشت ؟ و در نهایت پاسخ گویی به همه آسیب های بیولوژیک ، سایکولوژیک و سوشیال مساله را چه کسی تقبل خواهد کرد ؟

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology