‌🔸 خشونت و آزار جنسی کودکان. 🖋 مریم شعبان

‌🔸 خشونت و آزار جنسی کودکان
🖋 مریم شعبان
-- فعال حوزه ی جامعه شناسی کودکی و حقوق کودک، دانشگاه تهران

مسأله ی اصلی ستایش، آتنا، بنیتا، اهورا و هزاران کودک دیگر قربانی نیستند. بلکه این موارد، نشانه های مسأله یا تبعات نمایان آنند. مسأله فضا و بستر اجتماعی فرهنگی ماست. مسأله جامعه بیمار ماست.

امروزه، کنترل غرایز توسط نظام ایدئولوژیک منجر به انباشت انرژی لیبیدوی و عدم تخلیه آن می شود. این بانک انرژی لیبیدو در تداوم تبلیغات اروتیک توسط صنعت فرهنگ (تبلیغات و پیام های سکسی) روز به روز بیشتر و بیشتر می شود در چنین حالتی غریزه مرگ و غریزه زندگی به عنوان دو کانال تخلیه ی انرژی لیبیدو، شروع به فعالیت می کنند.

در تداوم فعالیت غریزه زندگی، افراد روز‌به‌روز مصرف‌گراتر می شوند و در تداوم غریزه مرگ، خشونت گسترش می یابد که این خشونت می تواند معطوف به خود (مازوخیست) یا معطوف به دیگری( سادیسم) باشد. در نتیجه شاهد رشد خودآزاری (مثل تیغ بازی دختران دبیرستانی، دگرآزاری)، خودکشی و دگرکشی خواهیم بود. این تبعات می‌توانند سازمان بیابند مانند نظام های فاشیستی، افراطی گری (نمونه داعش) و یا در سطح گروه های نوجوان و جوان نابهنجار، گتوها و...

غریزه زندگی، در نتیجه ی سلطه ی سرمایه داری و پولی شدن و کالایی شدن همه چیز، وابسته و مشروط به اقتصاد شده است. لذا در فضای بیکاری و عدم درآمد، غریزه ی زندگی فروکش میکند. در مقابل، غریزه مرگ به قوت خود باقی است و به دنبال آن خشونت فراگیر می شود. در نهایت لیبیدو در کانال غریزه مرگ شروع به تخلیه و تصعید خواهد کرد که نتیجه ی چنین مکانیسمی رشد فزاینده ی خشونت به خصوص خشونت جنسی است که تجاوز جنسی شکل اعلای آن است.

اما هدف اصلی خشونت همیشه نسبت به ضعیف تر هاست نه مخاطبان قوی (در همه ی ابعاد). در چنین شرایطی انواع خشونت به خصوص خشونت جنسی به سرعت از مردان و زنان دارای عاملیت و قدرت، دور می شود و متوجه کودکان، سالمندان و حیوانات می گردد. مبنای مفهومی متجاوز برای جهت دهی موضع خود به کودکان، سالمندان و حیوانات به دلیل باور به عدم قدرت و عاملیت آنهاست. لذا، در جامعه ای که تجاوز به سالمند، تجاوز به کودکان گسترش می یابد، نشان دهنده ی ضعف ساختارهای اجتماعی و فرهنگی برای تقویت عاملیت و قدرت کودکان و سالمندان، و حمایت از حیوانات است. لذا جامعه ی ایرانی نیاز به بازتعریف گروه هایی به حاشیه رانده شده و زدودن موقعیت قربانی از آنهاست. جامعه ی ایرانی به تعریف و بازتعریف کودکی نیازمند است. که به دنبال آن بتوان برنامه های پیشگیرانه، درمانی و حمایتی پیرامون مسائل و آسیب های کودکان ارائه نمود.

💡 #رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید.

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology