✅ اقتصاد نان. 🖋 احسان سلطانی

✅ اقتصاد نان
🖋 احسان سلطانی

📍 افزایش بهای نان متوقف شد،‌ اما روشن نشد در شرایطی که همه هزینه ها بالا رفته، چگونه نانوا (که خود یک کارگر است) و نان سفره مردم را می دهد،‌ باید سفره اش کوچکتر شود.
این یک وجه قضیه است. از سوی دیگر نان قوت غالب عامه مردم است و حتی تامین کننده پروتئین مورد نیاز.
دولت خود بهتر می داند که عامه مردم در چه اوضاع کم و بیش اسفناکی به سر می برند و چگونه رکود شدید و بیکاری امان مردم را بریده است و در نتیجه افزایش نان در این شرایط عمل پر مخاطره ای می باشد.
دولت با فشار بر قشر نانوا،‌ در واقع دارد وظیفه حاکمیتی خود را به او منتقل می کند. آن هم دولتی که در مبارزه با فساد اقدامی نمی کند، از بذل انواع و اقسام رانتها به بنگاه های تحت اداره خودش ابایی ندارد و حتی در این شرایط ابعاد و میزان آنها را گسترش هم داده است.
در کشوری که سالانه بیش از ۶۰ میلیارد دلار نفت و گاز و مشتقات آنها را صادر می کند، برای عامه مردم،‌ فقیران و حاشیه نشینان قابل درک و قبول نیست که سطح نابرابری ها به جایی برسد که حتی نان برای خوردن نداشته باشد (البته این موضوع برای نحله های اقتصادی لیبرال و مدیریتی که ماهها است پایین تر از خیابان انقلاب را ندیده اند قابل فهم و قابل قبول نیست و آنها بر آزادسازی قیمت ها اصرار دارند)
نانوا چه می تواند بکند؟ در جایی که امکانش هست... قیمت را بالا می برد یا اگر نتواند قیمت را بالا ببرد، کیفیت نان را پایین می آورد...
دولت چگونه قیمت آرد را کنترل می کند؟ با مخلوط کردن انواع گندم اعم از مرغوب یا نامرغوب و چیزهای دیگر، آردی بی کیفیت را تحویل نانوایی ها می دهد.
در سطح جامعه چه اتفاق می افتد؟ نانوایی آزادپز رواج پیدا می کند... در بالای شهر نان سفید و مرغوب و با پخت خوب به مردم عرضه می شود و در جنوب شهر نانی تیره رنگ و نامرغوب و با پخت متوسط یا بد که به جای مخمر یا مایه خمیر (چون قرار است سریع تر و ارزان تر تهیه شود) با جوش شیرین پخته شده است.
مسئولین از تدبیر خود راضی هستند... با کاهش کیفیت آرد و اجبار نانوا ... بهای نان را کنترل کرده اند... از سوی دیگر هر چه گندم نامرغوب داخلی بوده، برای این که شعار خودکفایی بدهند، با گندم مرغوب داخلی مخلوط کرده اند.
در عمل چه اتفاق می افتد... ضایعات نان نامرغوب به شدت بالا می رود وبه تبع آن مصرف گندم کشور افزایش پیدا می کند...
دولتمردان در تلویزیون حاضر می شوند، مردم را مقصر می دانند که چرا اسراف می کنند و نان را دور می ریزند و چرا نانوا نان خوب نمی پزد....
دولتمردان یعنی نمی دانند که از آرد نامرغوب، نان خوب عمل نمی آید... و با اجبار نانوا به کاهش دستمزد حقیقی نان مرغوب از تنور بیرون نمی آيد....
دولت پوپولیست به حساب خود سیاست به خرج داده و زرنگی کرده است... بهای نان را کنترل و با تثبیت آن بر سر عامه مردم منت گذاشته است که نرخ تورم را کنترل کرده ام و هنوز یک رقمی است. ... اما آن چه در متن ماجرا می گذارد، این است که اتلاف نان زیاد می شود و در مجموع نابرابری ها تشدید شده و به اقتصاد ایران زیان وارد می شود و عامه مردم از خوردن نان خوب محروم می شوند. در نهایت دولت هم با توجه به هزینه های یارانه آرد و سوخت و....، بازنده است.
آیا بهتر نبود که گندم نامرغوب صرف مثلا خوراک دام شود و کمبود گندم از طریق واردات تامین می شد... آیا بهتر نبود حداقل در خصوص این موضوع دولت با تدبیر بیشتری عمل کند.
نان یک مثال است از اقتصاد امروز ایران و وسع فکری و اقتصادی بعضی از مسئولین کشور که به جای تدبیر در پی تزویرند.

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology