🔹خطر همین‌جاست: این‌که چگونه در مسیر باریک و پرمخاطره‌ای قدم برداریم که هم‌زمان هم خطر و هم امیدی در دل خود دارد

🔹خطر همین‌جاست: این‌که چگونه در مسیرِ باریک و پُرمخاطره‌ای قدم برداریم که هم‌زمان هم خطر و هم امیدی در دلِ خود دارد. برای من، امیدِ واقعی زمانی شکل می‌گیرد که خطر وجود داشته باشد. والتر بنیامین پیش‌تر گفته بود: «ظهورِ فاشیسم گواهی است بر انقلابی شکست‌خورده.» تزِ قدیمیِ او نه تنها هنوز به قوتِ خود باقی است بلکه بیش از گذشته اهمیت یافته است. بنابراین، تاریخْ وضعیت‌هایی را به بار می‌آورد که امیدوارکننده و خطرناک‌اند و بر عهده‌ی ماست که با آن‌ها چه بکنم.

به گمان من، خشونت تنها در مواقعی مجاز است که سر و کارمان با رژیمی مستبد، خشن یا تروریستی باشد. این خشونت را می‌توان نافرمانیِ مدنی نامید، گیرم که صورت‌های رادیکال‌تری هم داشته باشد. این نافرمانی زمانی رخ می‌دهد که با رفتارتان به قدرتِ حاکم بفهمانید مشروعیت‌اش را قبول ندارید. با این کار، قلمرُوی آزادِ خود را به وجود می‌آورید. خشونت تنها زمانی مجاز است که تدافعی باشد.

✍اسلاوی ژیژک

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology