✅ مرگ تراژدیک زبان مادری. 🖋 صیاد. دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی

✅ مرگ تراژدیک زبان مادری
🖋 صیاد #خردمند
دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی

📍جهان امروز، جهان تفاخر و دیده شدن است، امروزه افراد به هر دری می کوبند و از مسیری میگذرند تا طبعی دیده شوند و اندکی نیز شنیده شوند. برای ابراز وجود و حفظ پرستیژ و فخر اجتماعی از هر ابزاری میتوان استفاده کرد، زبان از جمله مقوله های است که از قضا میتوان با آن خاص جلوه کرد و از دیگران متمایز شد، گرایش به لفظ قلم صحبت کردن و زبان معیار را به زیبایی ادا کردن گرایشی غالب است! و در نقطه مقابل گویش به لهجه محلی نه تنها مایه فخر و منزلت نمی باشد بلکه فردی که با لهجه ی محلی سخن می گوید ممکن است با عنواینی مانند دهاتی یا بی فرهنگ خطاب شود! اساسا امروزه بسیاری زبان محلی را پدیده ای مربوط به گذشته می دانند و معتقدند در عصر کنونی این گویش ها عرصه ای برای هنرنمایی ندارند.

بعضی از خانواده های امروزی ، اصرار دارند صرفا زبان معیار و رسمی را که ترکیب و آمیخته ازهمه نوع واژگان ایرانی و غیر ایرانی است به فرزندان خود آموزش دهند و از آموزش گویش های محلی امتناع می کنند در این صورت گویش های محلی و فرهنگ بومی و قومی، خو دبه خود در مقابل این فرهنگ مسلط ، رنگ می بازد و منجر به نابودی گویشهای بومی می شود. این فرهنگ گریزی امروز به صورتی درآمده که نا خواسته پدران و مادران و نیاکان ما ، هرگاه با نوادگان خود روبرو می شوند فرزندان و نوادگان از روی تفنّن و شاید تمسخر واژگان محلی را از آنان می پرسند و وقتی جواب می شنوند ، قهقهه تمسخرآمیز سر می دهند

زبان درجامعه امروزی نقش هویت دهی و هویت بخشی ایفا می کند و به مانند گذشته صرفا بر ارتباط و تعاملات اجتماعی، انتقال فرهنگ و.. اکتفا نمی کند، ” گفتار به زبان معیار و با لهجه و گویش صحبت نکردن “هم اکنون مساله بسیاری از کارشناسان و مشاوران آموزشی ، والدین و بخش عظیمی از مردم شهری می باشد و بسیار بر روی آن تاکید می کنند.
📌 برای مطالعه ادامه نوشته، Instant View را فشار دهید.
📎 1freeman.net/ref/7

#نویسنده_مهمان

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology