🔰 تاملاتی در باب چه بایدم کرد در این روزگار؟!. 🖋 هدی امامی

🔰 تاملاتی در باب چه بایدم کرد در این روزگار؟!
🖋 هدی امامی

مدت هاست که در فعالیت های مدنی و خدمت در سازمان های مردم نهاد برای فراهم آوردن امکانات آموزشی، کلاس ها و کارگاه هایی در جهت ارتقاء فرهنگ و بهبود رفتارهای اجتماعی مسئولانه برای طبقات محروم جامعه تلاش می کنیم؛ اما این روزها واقعا مردد شده ام! فکر می کنم راه را اشتباه رفته ایم! در واقع جامعه هدف ما اشتباه بوده است! این وقت و انرژی و حتی عشق را باید برای ارتقاء فرهنگ و مسئولیت پذیری طبقه مرفه و ثروتمندان جامعه صرف می کردیم.
مرفهینی که در بزنگاه بحرانی جامعه، برای اینکه حتی درصدی از سود سرشار و ارزش افزوده سرمایه شان کم نشود، به هر رذالت اقتصادی تن می دهند. سرخوشانه با طلا و ارز و خودرو قمارهای پرسود می کنند و اقتصاد کشور را به خاک سیاه می نشانند. کار و کاسبی ها و ساخت و سازهایشان را در کشورهای همسایه و اروپا و امریکا سر و سامان می دهند اما برای اینکه اندکی از طعم خوش اسراف ها و تبذیرها و فخرفروشی هایشان کم نشود، کارخانه های کوچک و بزرگ خود در وطن را تعطیل می کنند بی آنکه صدای خرد شدن استخوان های کارگران بینوای راهی خانه ها شده را بشنوند.
چه احمقانه است انتظار من و شما از او که با دست های پینه بسته و سرمازده و پر از هوای آلوده، با تنی تکیده و جانی ناامید به خانه اش روانه شده. چه ابلهیم ما که برای او کارگاههای آموزش رفتار اجتماعی می گذاریم! او کف زندگی اش بر آب های مرداب سبزی لجن گرفته ، هر آن می رود که بر باد شود...
زمان آن رسیده که دوربین عکاسان اجتماعی از فقر بر وقاحت تغییر سوژه بدهند. زمان آن رسیده که فعالان اجتماعی با مهر و بردباری_ همانگونه که با مددجویان بزهکار خود بکار می برند_ با صاحبان سرمایه فراری از وطن به گفتگو بنشینند و تنها و تنها بر اساس اصول انسانی قانع شان کنند بمانند و با عدول از زندگی های افسانه گون خود، در کنار کارگران و کارمندانشان طعم زندگی در شرایط بحرانی را بچشند . به آن ها بیاموزند کمی سخت گذراندن ! چندان هم غیرممکن نیست اگر شعله های عشق به هم نوع و مهر به وطن در وجودشان درگیرد...!
می دانم کافی نیست اما لازم است!

#نویسنده_مهمان

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology