🌎 چشم انداز تقابل بین ایران و آمریکا در سال ۱۳۹۸. (بخش دوم).. ✍ کورش احمدی

🌎 چشم انداز تقابل بین ایران و آمریکا در سال 1398
(بخش دوم)

✍ کورش احمدی
🔹سالنامه روزنامه اعتماد، نوروز 1

2- (ادامه از بخش اول👆) تشدید تحریمهای نفتی علیه ایران و تلاش برای به صفر رساندن آن هدف دیگری است که مقامات آمریکایی بر پیگیری آن در سال جدید اصرار دارند و یکی دو ماه اخیر کرارا بر آن تاکید کرده اند. اما حرکت در این جهت مطابق یک قانون کنگره (NDAA) موکول به احراز وجود نفت کافی در بازار از منابع دیگر است. تاکنون وزارت انرژی آمریکا مدعی بوده که این شرط حاصل است. افزایش مستمر تولید نفت آمریکا طی سال گذشته با افزایشی در حدود روزانه 2 میلیون بشکه به 12 ملیون بشکه در روز رسیده است.

🌿 با این حال، تصمیم اوپک به کاهش تولید با هدف افزایش قیمت موجب شد تا تولید اوپک در ماه فوریه در حدود 560 هزار بشکه کاهش یابد. البته نیمی از این کاهش ناشی از کاهش نفت ایران و ونزوئلا در اثر تحریم بود. با توجه به این کاهش که عربستان و امارات نیز در آن شرکت داشتند و نیز بالا بودن تقاضا در بازار نفت، بویژه در چین و هند، تردید وجود دارد که آمریکا بتواند در مورد به صفر رساندن صدور نفت ایران در اردیبهشت موفق شود. البته این خطر هم وجود دارد که به علت کاهش صدور نفت ایران و ونزوئلا، دیگر اعضای اوپک تحت فشار آمریکا سیاست کاهش تولید را رها کنند. لذا، از اوائل اسفند ترامپ دور جدیدی از فشار بر اوپک و عربستان برای افزایش تولید را شروع کرده است. بعلاوه، افزایش 16 دلاری قیمت نفت طی 3-2 ماه گذشته نیز خبر خوبی برای ایران بوده است.

🌿 لذا، روشن نیست که آیا لغو معافیت خرید نفت از ایران در حد معینی که در 13 آبان به 8 کشور داده شد، برای آمریکا ممکن خواهد بود یا خیر. آمریکا تا 22 اردیبهشت فرصت دارد که در این مورد تصمیم گیری کند.

3- نکته مهم دیگری که در سال جدید باید تکلیف آن روشن شود، این است که کدام جناح در داخل آمریکا در ارتباط با ایران دست بالا را پیدا خواهد کرد و ایران در قبال این جناح‌ها چگونه واکنشی نشان خواهد داد. روشن است که نوع نگاه ترامپ با نوع نگاه اکثریت اعضای تیم امنیت ملی‌اش متفاوت است. ترامپ به نظر یک فرد عملگرایی می رسد که بر آینده سیاسی خودش و مشخصا حفظ خود در محیط سیاسی بی رحم واشنگتن و حفظ پایگاه رای خود برای انتخابات 2020 متمرکز است. او امیدوار است که با افزایش فشار، ایران را به پای میز مذاکره بیاورد و امتیازاتی در حد تعدیل "بند غروب" و مختصری سخت‌تر کردن بازرسی‌ها و یکی دو نکته فرعی دیگر و نیز برخی تعدیلات در سیاست منطقه‌ای ایران به دست آورد و از این طریق ثابت کند که انعقاد توافق بهتر با ایران ممکن بود و دمکراتها در این مورد اهمال کردند. ترامپ آرزو دارد که چنین توفیقی را به برگی برنده در انتخابات آتی علیه دمکرات ها تبدیل کند. این درحالی است که عناصر ایدئولوژیک در تیم امنیتی ترامپ مانند پنس، پمپئو و بولتون و ... اهدافی ایدئولوژیک را در سر دارند و مایل اند از وجود ترامپ برای پیگیری هدف براندازی در ایران استفاده کنند.

🌿 البته جناح دیگری مرکب از افراد ساختار سیاست خارجی سنتی آمریکا همان سیاست مهار سنتی آمریکا در قبال ایران را دنبال می‌کنند و به نظر می‌رسد که عمدتا به برجام هم پایبند اند.

4- سوال در مورد امکان رویارویی نظامی بین ایران و آمریکا در سال جدید همچنان مطرح خواهد بود. با توجه به نیات جناح تندرو در دولت ترامپ و اشتیاق اسرائیل و عربستان در این رابطه نمی توان این امکان را کاملا منتفی دانست. تنها امید جناح تندرو برای پیشبرد این هدف واداشتن ایران به ترک برجام و از سرگیری برنامه هسته‌ای است. این جناح امیدوار است که در این صورت اروپا را نیز با خود همراه کند و ترامپ را به خاطر ملاحظات سیاست داخلی و اجتناب از یک شکست کامل در قضیه ایران به سمت اقدام نظامی متمایل سازد. (البته هر اقدام نظامی تنها ممکن است در حد حملات هوایی و موشکی باشد.) تحولات سیاست داخلی آمریکا و موقعیت ترامپ در برابر مخالفان نیز در این رابطه بی تاثیر نخواهد بود. (پایان مطلب و پایان بخش دوم)
t.me/EsfandiarKhodaee