🌎 طالبان؛ بخشی از راه‌حل یا مشکل افغانستان؟.. ✍ احمد زیدآبادی

🌎 طالبان؛ بخشی از راه‌حل یا مشکل افغانستان؟

✍ احمد زیدآبادی
@ahmadzeidabad

🌿 پس از اعلام پیشرفت در مذاکرات گروه طالبان و زلمای خلیل‌زاد نمایندۀ ویژۀ آمریکا در امور افغانستان، مایک پمپئو وزیر خارجۀ ایالات متحده بر عزم کشورش برای پیشبرد روند صلح و خروج نظامیان آمریکا از خاک افغانستان تأکید کرده است.

🌿 در مورد محتوای مذاکرات خلیل‌زاد و گروه طالبان در قطر، حدس و گمان‌ها و شایعات بسیاری در رسانه‌ها و از سوی افراد مختلف مطرح می‌شود که به عنوان نمونه‌ای از این موارد، می‌توان به اظهار نظر سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان اشاره کرد. حسن نصرالله در گفتگوی اخیر خود با شبکۀ المیادین گفته است که آمریکا با طالبان به گونه‌ای مذاکره می‌کند که گویی آنها را به عنوان حاکم آیندۀ افغانستان به رسمیت شناخته است.

🌿 خلیل‌زاد اما امروز در کابل این نوع برداشت‌ها از مذاکره با طالبان را به طور کامل رد کرد و گفت؛ هدف نهایی آمریکا، اعلام آتش بس بین طالبان و دولت و فراهم‌سازی زمینۀ مذاکرات مستقیم بین خودِ افغان‌ها است.

🌿 در حقیقت، تلاش آمریکا برای وارد کردن طالبان به روند سیاسی افغانستان ضمن آنکه امید به استقرار صلح در این کشور درگیر جنگ و بی‌ثباتی را افزایش داده ، اما سبب بروز نگرانی‌های جدی در بین اقشار وسیعی از مردم افغانستان و همسایگان آنها هم شده است.
نگرانی‌ها بخصوص مربوط به شرایط طالبان برای مشارکت در نظام سیاسی افغانستان است. اگر این شرایط محدود به خروج نظامیان خارجی از خاک افغانستان باشد، طبعاً امری نگران کننده نخواهد بود، اما چنانچه آنها در صدد احیای نوع حکمرانی خود در حوزه‌های تحت نفوذ و کنترل شان در آیندۀ برآیند؛ آنگاه ماجرای افغانستان بی‌نهایت پیچیده و نگران کننده می‌شود.

🌿 طالبان به واقع چیزی جز تندروترین بخش جنگجویان جهادی دوران اشغال افغانستان از سوی اتحاد جماهیر شوروی نیستند و در بسیاری زمینه‌ها با برخی دیگر از گروه‌های جهادی که در دولت کنونی افغانستان سهیم و شریک شده‌اند، تفاوت ماهوی ندارند. طالبان اما در طول زمامداری خود در افغانستان، با روشی جبارانه و فهمی قشری و خشونت‌آمیز از احکام شرعی به تحمیل آنها علیه مردم افغانستان مبادرت کردند و همین سابقه آنان را از سایر گروه‌های اصطلاحاً جهادی متمایز کرده است.

🌿 اکنون پرسش این است که آیا طالبان در صورت شراکت در قدرت، ساز و کار دمکراتیک و آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و مدنی ناشی از آن را برای مردم افغانستان می‌پذیرند یا اینکه بار دیگر در صدد تحمیل روش‌های مرسوم خود بخصوص علیه زنان برمی‌آیند؟

🌿 روشن است که طالبان پایگاه اجتماعی خاص خود را در بین جمعیت افغانستان دارد و در عین حال، این پایگاه شامل اقلیتی از مردم افغان می‌شود. بنابراین، حضور آنها در قدرت به معنای سیطرۀ آنها بر افغانستان از راه انتخابات آزاد نخواهد بود. با این همه، اگر طالبان وسوسۀ تکرار دوران "امارت اسلامی" را در سر داشته باشند، چه بسا در غیاب نظامیان خارجی بار دیگر هوس طغیان علیه نهادهای قانونی افغانستان به سرشان بزند و برای قبضۀ تمام قدرت و تحمیل تمایلات خود بر مردم افغانستان، به شورش و کودتا دست بزنند.

🌿 بدین ترتیب، پیش از ورود طالبان به عرصۀ سیاست، لازم است تضمین‌های روشن و محکمی از آنها و حامیان خارجی‌شان برای پایبندی آنان به قانون اساسی افغانستان گرفته شود. با ارائۀ این نوع تضمین‌ها، مشارکت طالبان در قدرت خطرعمده‌ای به همراه نخواهند داشت و آنان به تدریج با ساز و کارهای انتخاباتی و آزادی‌های مدنی وفق پیدا خواهند کرد. اما اگر طالبان حاضر به ارائۀ این نوع تضمین‌ها نباشند، حضورشان در قدرت فقط تشدید جنگ و ناآرامی و بی‌ثباتی و خونریزی در افغانستان را به همراه خواهد داشت.
t.me/EsfandiarKhodaee