❇️ راه رسوخ به هسته سخت رشد اقتصادی

❇️ راه رسوخ به هسته سخت رشد اقتصادی

🔹اقتصاد ایران در سال‌های۱۳۹۰- ۱۳۷۰ به طور متوسط در حدود ۳.۹درصد رشد داشته است که البته این رشد برای کشوری در حال توسعه، رشدی اندک محسوب می‌شود. با شروع تحریم‌های مالی و اقتصادی از ابتدایی دهه۹۰ شمسی، متوسط رشد اقتصادی در سال‌های ۱۳۹۵ - ۱۳۹۰ به حدود یک درصد کاهش می‌یابد.
🔹علت رشداقتصادی در دوره طولانی‌مدت بعد از سال‌های جنگ و قبل از تحریم‌ها را باید در فقدان عوامل نهادی رشد اقتصادی بلندمدت و کاهش رشد اقتصادی از ابتدای دهه۹۰ را اضافه شدن تحریم‌ها به مجموعه عوامل موجود دانست. طبق یک رابطه حسابداری، آنچه در اقتصاد تولید می‌شود، به مصرف، پس‌انداز و مالیات پرداختی به دولت اختصاص می‌یابد.
🔹براساس آنچه در ادبیات رشد اقتصادی بیان می‌شود، ایران کشوری است که مصداق نفرین منابع است. این به آن معنا است که اقتصاد ایران به دلیل گرفتار شدن در آنچه مشکلات نفرین منابع حساب می‌شود (که یکی از مهم‌ترین عوارض آن، کاهش سرمایه‌گذاری در انواع سرمایه است)، در میان اقتصادهای با نرخ رشد بلندمدت پایین قرار دارد.
🔹نکته با اهمیت‌تر آن است که این متوسط رشد اقتصادی نسبتا پایین در عین حال با نرخ رشد بهره‌وری بسیار پایین همراه بوده است. از این رو، رشد اقتصادی ایران عمدتا متکی به انباشت منابع و عوامل تولید بوده است و نه رشد تکنولوژی و بهره‌وری.

@eghtesadegolestan