‌ اگر زینب زنی عادی بود، به مانند دیگر زنان مویه می‌کرد و ناله سر می‌داد

‌ اگر زینب زنی عادی بود، به مانند دیگر زنان مویه می‌کرد و ناله سر می‌داد.
اما زینب نمی‌خواهد بگرید، او درصدد تکمیل رسالت حسین (ع) است.
زینب، خواهر حسین، بر سر پیکر پاک رسید و در برابر دیدگان شماتت کنندگان و دشمنان و همه، پیکر را به آسمان برد و گفت:
«پروردگارا، این قربانی را از ما بپذیر.»
خواهش می‌کنم توجه کنید به معنی این کلمه:
«پروردگارا، این قربانی را از ما بپذیر.»
این «ما» که از خدا می‌خواهد قربانیاش را بپذیرد، کیست؟ مقصود آل البیت است.
مقصود زینب این است که ما حسین را در محراب آزادی قربانی کردیم تا از دین پاسداری کنیم، از کرامت انسان پاسداری کنیم. قتل حسین و شهادت حسین بر ما تحمیل نشده است.
شهادت امری اجتناب ناپذیر بود و ما آن را تقدیم کردیم.
از این روست که زینب در این موضع و اتفاق از رسالت حسین پاسداری کرد.
همۀ مردم و همۀ دشمنان دریافتند که زینب (س) با همۀ توان و با ‌‌نهایت عزت ادامه دهندۀ رسالت است و نمی‌خواهد ضعف و ناتوانی نشان دهد و تسلیم شود.
او هم در موضع حسینی ثابت قدم است که می‌گوید:
«دست خواری به شما نمی‌دهم و چون بیمایگان نمی‌گریزم.»

امام موسی صدر
کتاب سفر شهادت صص227-250
بخش یاری زینب (س)