🔵 «لوبلاگ» با پروفسور (۱)

🔵 #مصاحبه «لوبلاگ» با پروفسور #جان_مرشایمر (1)

سایت آمریکایی «لوبلاگ» در قالب مصاحبه‌ای با یکی از برجسته‌ترین نظریه پردازان امور بین الملل، «جان مرشایمر» به بررسی سیاست خارجی #آمریکا، وضعیت کنونی و آینده #اتحادیه_اروپا و رابطه #تهران و #واشنگتن پرداخته است.

«جان مرشایمر» یکی از مهمترین و بانفوذترین محققان مطالعات بین الملل در جهان است. سپتامبر سال گذشته کاری از او به نام «توهم بزرگ: رویاهای لیبرال و واقعیت‌های بین المللی» توسط دانشگاه «ییل» به چاپ رسید که باعث بحث زیادی در آمریکا شد. روزنامه «فایننشیال تایمز» این کار را جز مهمترین کارهای ۲۰۱۸ دانست. طبق گفته «مرشایمر»، هژمونی لیبرال، سیاست خارجی که آمریکا از زمان پایان جنگ سرد در پیش گرفت محکوم به شکست است و این به خاطر دیدگاه اشتباهی است که در سیاست بین المللی وجود دارد. در ادامه «مرشایمر» درباره سیاست خارجی دولت ترامپ و آینده اتحادیه اروپا صحبت می‌کند.

مرشایمر چندی پیش به ایران نیز سفر کرد. وی از بنیانگذاران مکتب رئالیسم تهاجمی در روابط بین الملل است.

🔹 کتاب «توهم بزرگ» منعکس کننده سیاست خارجی است که آمریکا از زمان پایان یافتن جنگ سرد در پیش گرفته است. در این کتاب شما توضیح داده‌اید چگونه هژمونی لیبرال به ناامیدی بزرگ منتهی می‌شود. چه چیزی باعث شد آمریکا این استراتژی بلندپروازانه را در پیش بگیرد؟

دلایل زیادی وجود داشت که آمریکا این هژمونی لیبرال را دنبال کند. نخست آنکه تک قطبی بودن به این معنی بود که آمریکا هیچ حریف قدرتمندی نداشت چون طبق تعریف، آمریکا تنها قدرت بزرگ در آن سیستم بود.

به علت این قدرت عظیم، آمریکا لازم نبود در سیاست‌های موازنه قدرت شرکت کند. آمریکا همچنین مجبور نبود طبق آنچه رئالیسم حکم می‌کرد عمل کند و در نتیجه آزاد بود هر سیاست خارجی را دنبال کند. این در سیستم دو قطبی که ما در زمان جنگ سرد داشتیم یا در جهان چند قطبی که ما الان در حال حرکت به سمت آن هستیم ممکن نیست. به طور خلاصه تک قطبی بودن به آمریکا این فرصت را داد تا هژمونی لیبرال را دنبال کند.

دوم آنکه آمریکا یک کشور کاملاً لیبرال است که باور دارد دموکراسی لیبرال بهترین نظام سیاسی است و اگر همه کشورها دموکراسی لیبرال داشتند جهان برای همه جای بهتری بود. این طرز تفکر انگیزه قوی برای جنگ با هدف گستراندن دموکراسی لیبرالش به او داده است.

سوم آنکه آمریکا و متحدان اروپاییش فکر می‌کردند که گستراندن دموکراسی لیبرال کار بسیار آسانی باشد چون فکر می‌کردند مردمی که در کشورهای استبدادی زندگی می‌کنند می‌خواهند در کشوری با دموکراسی لیبرال زندگی کنند. در نتیجه زمانی که رهبر مستبدی مانند صدام حسین سرنگون شود به راحتی می‌توان عراق را به کشوری با دموکراسی لیبرال تبدیل کرد. خلاصه آمریکا به علت اینکه بسیار قدرتمند بود هژمونی لیبرال را خیلی زود اعمال کرد به خصوص که فکر می‌کرد به راحتی می‌توان دموکراسی لیبرال را به عنوان اکسیر بسیاری از بزرگترین مشکلات دنیا در جهان گسترش داد.

🔹 آیا نخبگان سیاست خارجی آمریکا از اشتباهاتی که در سی سال گذشته کرده‌اند آگاه هستند؟

آن‌قدرها مطمئن نمی‌توان بود که بیشتر مردم در آمریکا متوجه شکست هژمونی لیبرال در سیاست خارجی هستند. شواهد زیادی برای این شکست وجود دارد. کافی است نگاهی به کشتارها و درگیری‌های خاورمیانه بیندازیم. حیرت آور است که چقدر موفقیت آمریکا در گستراندن این دموکراسی در منطقه ناچیز بوده است.

گذشته از آن تقریباً همه می‌دانند مقابله با چین شکست خورده است و هرچند ناتو و اتحادیه اروپا به موفقیت‌های ابتدایی دست یافتند ولی این با حمله به گرجستان در سال ۲۰۰۸ و حمله به اوکراین در سال ۲۰۱۴ همراه بود که نتیجه اش روابط مسموم روسیه و غرب است. در اینجا لازم است بگوییم زنانی که ترامپ در سال ۲۰۱۶ رئیس جمهور شد او مرتباً بر برچیده شدن هژمونی لیبرال تاکید می‌کرد و به این ترتیب در انتخابات موفق هم شد! ولی اینکه نخبگان سیاسی از اشتباهات گذشته آمریکا درس گرفته باشند مساله جداگانه ای است.

🔹 شما گفتید دموکراسی لیبرال بهترین نوع حکومت است ولی لیبرالیسم در سیاست خارجی خطرناک است. چرا؟

من در کتاب «توهم بزرگ» تاکید کرده‌ام که دموکراسی لیبرال بهترین سیستم سیاسی در جهان است و من از اینکه در آمریکا به دنیا آمده‌ام و در آن بزرگ شده‌ام خیلی شکرگزار هستم ولی لیبرالیسم به عنوان یک سیستم سیاسی و لیبرالیسم به عنوان سیاست خارجی دو مقوله جداگانه هستند.

🔗 https://lobelog.com/interview-with-mearsheimer/