✍🏻 چرا نمی‌تواند را محدود کند؟ (۳).. واشنگتن سرگردان تعامل با ولیعهد خودسر عربستان

✍🏻 چرا #آمریکا نمی تواند #محمد_بن_سلمان را محدود کند؟ (3)

واشنگتن سرگردان تعامل با ولیعهد خودسر عربستان

نویسنده: #مضاوی_الرشید، استاد مدعو در مرکز #خاورمیانه مدرسه اقتصاد #لندن

پادشاهان و رؤسای جمهور

با توجه به اینکه هیچ فردی قادر به محدود کردن محمد بن سلمان از درون عربستان نیست، او باید از خارج از عربستان محدود شود. آمریکا تنها قدرتی است که می تواند فشار لازم را اعمال کند. ایالات متحده ضامن اصلی امنیت رژیم سعودی است. آن تسلیحات بیشتری به عربستان نسبت به هر کشور غربی دیگر می فروشد. در واشنگتن، عربستان هنوز به عنوان یک شریک استراتژیک (اگرچه شریکی شرم آور از منظر مردم و رسانه های آمریکایی) در نظر گرفته می شود. ایالات متحده عربستان را به عنوان یک متحد مهم در جنگ علیه تروریسم، یک بازیگر در منازعه اسراییل ـ فلسطین و یک کنترل کننده و عامل توازن بخش در مقابل نفوذ در حال افزایش ایران در خاورمیانه درنظر می گیرد. متاسفانه، رابطه آمریکا با عربستان کاملا براساس روابط شخصی میان رهبران تا هنجارهای دیپلماتیک است. این روابط درحال بازداشتن سیاست موثر آمریکا در قبال ولیعهد است.

روابط به شدت شخصی میان رؤسای جمهور آمریکا و پادشاهان سعودی به سال 1945 بازمی گردد؛ هنگامی که رییس جمهور آمریکا فرانکلین روزولت با ملک عبدالعزیز آل سعود در خارج بر روی عرشه ناو یواس اس کوئینسی در کانال سوئز دیدار کرد. این دیدار منجر به ایجاد نخستین پایگاه نظامی در پادشاهی عربستان شد، جایی که شرکت های نفت آمریکایی منافع خود را از سال 1933 حفظ کرده بودند. نفت رابطه میان آمریکا و عربستان را تحکیم بخشید و موقعیت استراتژیک عربستان برای عملیات نظامی آمریکا در آسیا مهم بود. این منافع مشترک بنیادی را گذارد که براساس آن، رهبران آینده دو کشور دیپلماسی در قبال یکدیگر را توانستند هدایت کنند.

از آن دیدار تاکنون، ایالات متحده سیاست خارجی خود در قبال عربستان را وابسته به برخورداری حق اعضای خانواده سلطنتی دانسته که با آنها سروکار دارد. از سال 1983 تا 2005، آن شخص شاهزاده بندر بن سلطان، سفیر عربستان در آمریکا بود. در پی حملات تروریستی 11 سپتامبر، او به عربستان فراخوانده شد، هنگامی که ایالات متحده کشف کرد که 15 نفر از هواپیما ربایان سعودی بودند و دفاع از عربستان بسیار دشوار شد. شاهزاده ها ترکی الفیصل و عادل الجبیر که جانشین بندر بن سلطان به عنوان سفیر بودند (که به دنبال بندر بن سلطان به عنوان سفیر آمده بودند)، نتوانستند خواست واشنگتن را برای یک نماینده سعودی که هم نزدیک به پادشاه و هم وفادار به منافع آمریکا باشد، برآورده کنند. شاهزاد ترکی به عنوان بخشی از مجموعه اقدامات برنامه ریزی شده برای کاستن از تنش ها با ایالات متحده بلافاصله پس از 11 سپتامبر به واشنگتن فرستاده شد، اما او منتقد سیاست آمریکا درباره مسائل مهم برای مثال، منازعه اسراییل ـ فلسطین بود. همچنین، او بسیار زیاد منتقد ارزیابی مثبت باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا از قیام های عربی سال 2011 بود. شاهزاده ترکی استدلال می کرد که ایران، به جای سیاست داخلی یا کسری های دموکراتیک، موجب بزرگ ترین تهدید هم برای عربستان و هم برای منطقه شده است. پس از امضای معاهده هسته ای میان ایران و دیگر کشورهای غربی در سال 2013 بدون مشارکت عربستان و در پی مذاکرات محرمانه در عمان، شدت این تنش ها بیشتر شد.

هنگامی که محمد بن سلمان به قدرت رسید، او برادر خود خالد بن سلمان را به عنوان سفیر جدید عربستان به واشنگتن فرستاد. در حالی که یک برادر در ریاض قدرت در دست داشت، برادر دیگر مورد اعتماد ترامپ و دامادش، جرد کوشنر بود؛ ترتیباتی که بسیار شبیه به یک مدل خانوادگی است تا دیپلماسی میان دولت های حاکم. متاسفانه، به نظر می رسد که چنین روابط شخصی توجه بازیگران سیاست خارجی در واشنگتن را از کار دشوار ارزیابی نقادانه اولویت ها و منافع ملی در حال تغییر دو کشور منحرف کرده است.



🔗 https://www.foreignaffairs.com/articles/saudi-arabia/2018-11-05/why-us-cant-control-mbs