🇨🇳🇨🇳🇨🇳🇨🇳🇺🇸🇺🇸🇺🇸🇺🇸.. ✍🏻: چقدر در افول قدرت سیاسی نقش دارد؟ (۱)

🇨🇳🇨🇳🇨🇳🇨🇳🇺🇸🇺🇸🇺🇸🇺🇸

✍🏻 #تحلیل: #چین چقدر در افول قدرت سیاسی #آمریکا نقش دارد؟ (1)

برای اولین بار طی نیم قرن گذشته اکثریت مردم آمریکا بر ضرورت بازبینی سیاست‌های سردمداران این کشور مبنی بر توسعه طلبی های آمریکا در جهان و فرصت دادن به کشورهای دیگر برای تدبیر امور خودشان تأکید کردند. این موضوع از طریق نظرسنجی آکادمی پی یو در پایان سال 2013 مورد توجه قرار گرفت.
ملت آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم نسبت به روایت‌های رسمی مطرح شده از سوی رسانه‌های خود تسلیم بودند و مداخله دولت‌ها در مناطق مختلف جهان را در راستای ادامه نظریه برتری طلبی آمریکا می دانستند. اما تحولات و متغیرات عرصه بین‌الملل و بروز جهان چند قطبی ، نظریات انتقادآمیزی را ضد این موضوع مطرح کرد. بر این اساس حدود 70 درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی اعلام کردند که باید چالش‌های داخلی کشور مورد بازبینی قرار بگیرد.
مکتب #کسینجر مبتنی بر صبر استراتژیک و بی توجهی دولت های مختلف آمریکا در اولویت دادن به منافع دراز مدت در مقابل منافع و دستاوردهای کوتاه مدت را می تواند یکی از مهم ترین عوامل این افول توصیف کرد، علاوه بر اینکه نمی توان نقش #مسکو و #پکن و قدرت های نوپای منطقه ای و بین المللی را در این زمینه نادیده گرفت.
عقب گرد دیپلماسی شتابزده آمریکایی در قبال چین
مقامات اجرایی و قضایی آمریکا اتهاماتی را نسبت به یکدیگر در رابطه با عدم مشخص بودن دیدگاه‌ها نسبت به ابزارهای ضروری برای تحقق اهداف استراتژیک آمریکا و فقدان استراتژی عالی آنها مطرح می‌کنند. این موضوع زمینه‌ساز همبستگی دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در مجلس سنا و خلع اختیارات سیاست‌گذاری خارجی از کاخ سفید در رابطه با اعمال تحریم‌های جدید ضد #روسیه و #ایران و کره شمالی شده است.
تیلرسون در رابطه با چین می‌گوید که روند هماهنگی مناسبات شراکت آمیز با این کشور برای مدیریت پرونده کره شمالی را تسریع خواهد بخشید. وی می‌افزاید که پکن با دیدگاه‌های آمریکا در رابطه با کره شمالی خالی از تسلیحات هسته‌ای موافق است. روایتی که تیلرسون ارائه می‌دهد نشان دهنده یک روش سیاسی مبتنی بر تحقق نتایج در مدت زمان مشخص است و به دنبال پایه گذاری مبانی سیاست پردازان مشهور آمریکایی از جمله هنری کسینجر است که به دنبال تحقق اهداف بلندمدت و آرامش و صبر و بصیرت و دیدگاه فراگیر در سیاست خارجی بودند.
تیلرسون نیز در تحقق اهداف کوتاه مدت مانند جانشینان سابق خود در دوران ریاست جمهوری جورج بوش پسر و هیلاری کلینتون و جان کری رفتار می‌کند. این در حالی است که مکتب کسینجر مبتنی بر حفظ توازن نیروهای بین‌المللی و اذعان به منافع ملی کشورهای دیگر است که باعث شد قاره اروپا تا حد زیادی ثبات خود را از طریق آن به دست آورد.
اذعان به منافع ملی کشورهای دیگر هیچ موجودیتی در قاموس سیاست‌مداران آمریکایی به ویژه در دوران دونالد ترامپ و مراکز قدرتی که جنگ را به گزینه های دیگر ترجیح می دهند، ندارد. البته البته برخی ضرورت‌های سیاست واقع‌گرایانه باعث شده است و این گروه با چین در زمینه موضوع #کره_شمالی آتش بس داشته باشند.
این آتش بس در اظهارات تیلرسون مبتنی بر این نکته است که اهداف آمریکایی در شبه جزیره #کره شامل سیاست تغییر نظام کنونی نمی‌شود. البته کره شمالی از زمان تصمیم خود در آغاز دهه 50 قرن گذشته میلادی موضوع را رد کرده است. علاوه بر این که اذعان به هزینه بالای گزینه نظامی آمریکا و پیامدهای آن در قبال چین در درجه اول این اعلام قرار دارد.
مکتب کسینجر؛ صبر استراتژیک و عدم شتابزدگی دیپلماتیک
خودکامگی که سیاست خارجی آمریکا آن را دنبال می‌کند، نمادهای خود را در تحقق اهداف فوری و عدم توجه به منافع کشورهای دیگر نشان می‌دهد. این موضوع باعث می‌شود مراکز تصمیم‌سازی موانع مهمی در روند ترسیم سیاست خارجی دقیق این کشور را نادیده بگیرند. چیزی که این فرضیه را تقویت می‌کند ، اظهارات دونالد ترامپ و وزیر خارجه آن رکس تیلرسون مبنی بر اذعان به وجود اختلاف با روسیه و عدم رسیدن به راه‌حل آن در زمان مقتضی است. علاوه بر اینکه آنها تأکید دارند که "ما توافق کردیم که به توافق نرسیم و هر کدام از ما در مسیر منافع خود قدم بردارد."
این موضوع همچنین در درگیری دو قطب در سوریه در سایه دستاوردهای متوالی دولت این کشور و کاهش نفوذ و تسلط گروه‌های مسلح مورد حمایت آمریکا خود را نشان می‌دهد. تیلرسون در سخنرانی اخیر خود برخی سیگنال های خوب را مخابره کرده و به منافع روسیه اذعان کرده و گفته است که دو کشور با هم کار می‌کنند تا به مرحله تحقق هدف نهایی در خصوص وحدت اراضی#سوریه و ایجاد ثبات در آن در دوره بعد از فروپاشی داعش دست پیدا کنند.

http://d3qvn55274rv4s.cloudfront.net/wp-content/blogs.dir/1/files/2012/06/photo-1.jpg