#یادداشت✍ پویا ایمانیهر "من" (autos) آغشته و تنیده ی "دیگری" (heteros) است، هر

#یادداشت
✍ پویا ایمانی


هر "من" (autos) آغشته و تنیده ی "دیگری" (heteros) است، هر "زندگی" (bios) منقور و هم آغوش مرگ (thanatos) است. از اینجا بود که دریدا اتوبیوگرافی (خود زندگی نگاری) را "اتوهتروتاناتوبیوگرافی" (hetero-thanato-biography-auto) می نوشت: خود - دیگر- مرگ- زندگی- نگاری. هر متن، هر "من"،هر بدن همواره تسلیم منطق ویروسی تن های خارجی ست. هر متن ، خواه ناخواه، با نقل قولی آغاز می شود، با سرلوحه ای که از آن "من" نویسنده نیست: این دیگری متن من، این جسم خارجی، این ویروس من. دریدا در "زور قانون" نوشته بود: "...می گذارم او کلام آخر را بگوید. می گذارم او امضا کند... همواره ضروری ست که دیگری امضا کند و همیشه این دیگری ست که آخر سر امضا می کند. یعنی از همان آغاز (ص.292). تفکر ضد فاشیستی شاید از اینجا آغاز می شود: ریشه کن کردن امر تعلق یافته( ap -propriated) و گذر به امر مطلقا نامتعلق ( ex-propriated).


@Kajhnegaristan