🔶 نامی به جای نام دیگر، جزئی به جای کل: خشونت تاریخی آپارتاید را همواره می‌توان نوعی مجاز مرسل انگاشت

🔶 نامی به جای نام دیگر، جزئی به جای کل: خشونت تاریخی آپارتاید را همواره می توان نوعی مجاز مرسل انگاشت. هم در گذشته و هم امروز. همواره می توان در یکتایی آن بسیاری از انواع دیگر خشونت را هم که در جهان هست، از راههای مختلف (تلخیص،جابجایی،بیان گری، یا بازنمایی)، کشف و رمزگشایی کرد. [آپارتاید] در آن واحد، جزء و علت و معلول و مثال است، [اما] آنچه آنجا اتفاق می افتد ترجمان همان است که اینجا رخ می دهد، هماره همین جا،هرجا که باشی و هرجا که چشم بگردانی، نزدیک ترین به خانه. مسئولیت بی پایان اینگونه راحت و آرام را از هر وجدان بیدار سلب می کند.
اما هرگز نباید از ترور یک انسان در مقام یک شخصیت،حتی در مقام شخصیتی مثالی و نمونه وار، سخن گفت یا او را ذیل منطق نماد و مظهر یا رتوریک پرچم و شهادت گنجاند.
زندگی یک انسان همان قدر یکتاست که مرگ اش، زندگی یک انسان همیشه چیزی بیش از یک پارادایم خواهد بود، چیزی جز یک نماد. و این همان چیزی ست که یک نام خاص هماره باید بنامد.


دریدا، اشباح مارکس(تقدیم نامه، به خاطره ی کریس هانی)
----------------------------------
کانال ما را به دوستانتان معرفی بکنید👇

@Kajhnegaristan