این کانال در پی احیای نگاه و تفکری انتقادیست. آنهم با خوانشی متفاوت از علوم انسانی منجمله روانکاوی و فلسفه و جامعه شناسی،بلکه راهی برای یک تفکر انتقادی و رادیکال بگشاید. https://t.me/joinchat/AAAAAEPRYscX8s9o8ft-FA ارتباط با ادمین @Rezamajd1
✍حسام محمدی …. 🔆با عشقهای مجازیمان چه کنیم؟
✍حسام محمدی
🔆با عشقهای مجازیمان چه کنیم؟ با آن ابراز علاقههایی که اینبار نه در قالب کلماتی فاخر بلکه تنها بصورت ایموجیها به ما ابراز میشوند.. چرا و اساساً چگونه میبایست به این شکل از دلدادگیها اطمینان کرد؟ گویی در عصری که کلمات، آن کارکردِ سابقشان را از دست داده و ما با عشقهای یکبارمصرف روبهرو هستیم، تنها یک ایموجی میتواند احساسات درونی و البته زودگذرِ ما را به دیگری ابراز دارد... اینجا و در این روزگارِ وانفسا کلمات اولین قربانیانِ این جریانِ نابودگری هستند که ما را تا مرزِ گسستگی به پیش میرانَد .. کلمات بدان سان که در ادبیاتِ کلاسیک ما هم نمود آن به وضوح پیدا بود، تنها میتوانستند روایتگر یک عشقِ باشکوه باشند و نه عشقی تا به این حد سیال و گذرنده.. ایموجیها و استیکرها اولین غاصبانی بودند که توانستند در عصرِ ظهور عشقهای مجازی کارکرد بیشتری داشته باشند و عواطفِ انسانی را در قالب جلوههای بصری و البته در شکلی به غایت دونپایه و توخالی در صفحاتی مجازی به مبادله گذارند.. این شکلکهای کذاب دقیقاً همان چیزی را بازگو میکنند که ما از گفتنش طفره رفتهایم! آنها زبانِ مشترکی برای بیانِ چیزهایی هستند که کلمات به گفتنشان راضی نمیشوند و همین سرسختیِ کلمات در بیانِ احساساتِ واقعیمان سبب شده تا کاربران مجازی دست به دامانِ این الفاظِ مجعول شده و اینگونه زوالِ زبان را جشن بگیرند..
از آن بوسههای حقیقی و عشقبازیهای راستین، امروزه تنها اِفههایی به جا مانده که اساساً احساساتِ فریزشدهای را به نمایش میگذارند و در برخورد اول به نظر بسیار مصنوعی و بیروح میآیند، اما همین شکل از ابراز احساساتِ غیرصادقانه، امروزه در این بازارِ مکاره خریداران بسیاری پیدا کرده و کاربران به میانجی همین ایموجیها دائماً از بیانِ خویشتن حقیقیشان طفره میروند و از آن ابزاری ساختهاند برای دور زدنِ کلمات.. مقایسه کنید بین ابرازِ عشقهایی که در قالب کلماتی همچون "دوستت دارم" و آن قلبهای سرخ رنگی که امروز در صفحات مجازی رد و بدل میشود، تفاوت از کجا تا کجاست، آیا این چیزی جز ابتذال است که ما به واسطه این تحولِ نه چندان خوشایند و دریک شبیهسازیِ معیوب، خودمان را از ابرازِ حقیقی احساساتمان بینصیب کرده و دست به دامانِ این نشانگانِ ناچیز شدهایم..
میبایست بار دیگر به جهانِ باشکوهِ کلمات رجوع کنیم، از آنها مدد بگیریم و احساساتمان را در همان سبک و سیاقِ اصیلِ گذشته ابراز داریم..🔆
@Kajhnegaristan