‍ شورش فرانسوی.. «در باب جلیقه زردها و موج تازۀ اعتراض‏ها در فرانسه» …✍آنتونیو نگری

‍ شورش فرانسوی

"در باب جلیقه زردها و موج تازۀ اعتراض‏ها در فرانسه"


✍آنتونیو نگری
ترجمۀ فؤاد حبیبی و امین کرمی


🔶بیایید قدری بر حوادث و اتفاقات این چند هفتۀ اخیر در فرانسه درنگ و تأمل ورزیم. آیا می‏توان این حوادث و اتفاقات را قسمی شورش خواند؟ پاسخ ــ مسلماً ــ به مراد ما از واژۀ شورش بستگی دارد، معهذا فهم ما از آن هر چه باشد، لیک چیزی از این دست اتفاق افتاده است. و احتمالاً ادامه هم خواهد یافت. آنچه گویای این نکته به ماست چندان برخوردهای خشونت‏آمیزی نیست که در خلال این دو هفتۀ اخیر در پاریس به وقوع پیوسته است. همچنین سنگربندی‏ها، یا به آتش کشیدن ماشین‏ها در خیابان‏های مرکز شهر یا حتا شورش‏های دهقانی (Jacqueries) پراکنده، یا بستن جاده‏ها در سرتاسر کشور نیست. بل این است که دو سوم جمعیت موافق جنبشی عمومی است که افزایش قیمت بنزین بدان دامن زد. و این موافقت از هر گونه محکومیت و تخطئۀ بی‏نظمی بس وسیع‏تر بوده است. در این خصوص، جالب آن است که در رفتار مأموران آتش‏نشانی و پلیس می‏توانیم نشانه‏هایی از نافرمانی را مشاهده کنیم.

بی‏‌تردید در فرانسه انبوه خلقی داریم که در برابر فلاکت جدیدِ ساخته و پرداختۀ اصلاحات نولیبرالی به تندی علَم طغیان برداشته است. انبوه خلقی که به تقلیل‏ دادن نیروی کار به نیرویی موقت و بی‏ثبات و تحمیل فشارها بر حیات مدنی از رهگذر خدمات عمومیِ نابسنده اعتراض دارد. انبوه خلقی که به مالیات سبعانه بر خدمات رفاهی، کاهش عظیم بودجه‏های حکومتی مربوط به شهرداری، و اینک، به طرزی فزاینده، به تأثیرات قانون کار جدید (که محاسبۀ دامنۀ آن تازه شروع شده است) اعتراض دارد. و حال نگران حمله‏های آتی [حکومت] به حقوق‏های بازنشستگی و بودجۀ ملی آموزش (در دانشگاه‏ها و مقاطع متوسطه در مدارس) است. بنابراین، در فرانسه چیزی وجود دارد که با شدت تمام در حال قد علم کردن در برابر این فلاکت است، چیزی که با فریاد «ماکرون، برو کنار!» پی گرفته می‏شود ــ این طغیان تهاجمی است علیه انتخاب‏هایی که ماکرونِ بانکدار به نفع طبقات حاکم برگزیده است. ماکرون و مالیات‏ها آماج این شورش هستند. لذا جنبشی که... متن کامل را در فایل #pdf زیر بخوانید.👇


@Kajhnegaristan