⭕️ نئورئالیسم در هالیوود؛ نگاهی به «دانکرک» (نولان، ۲۰۱۷). ✍️م

⭕️ نئورئالیسم در هالیوود؛ نگاهی به "دانکرک" (نولان، 2017)
✍️م. زمانی


🔷تحلیل آخرین ساخته پر زرق و برق و سرشار از تکنولوژی یک کارگردان نامدار هالیوودی از منظر نئورئالیسم شاید عجیب به نظر برسد ولی یادمان باشد که بقول آنتونیونی کارگردان ایتالیایی نئورئالیسم صرفاً "داستان مرد فقیری که دوچرخه اش را دزدیده اند و با پسرکش دربدر کوچه ها و خیابانها برای پیدا کردنش است نیست". هرگاه عادتواره ها و شاکله های حسی- حرکتی ما که به وضعیتهای آشنا واکنش نشان میدهند دیگر نتوانند پاسخهای حاضر آماده و کلیشه ای بدهند با وضعیتی بحرانی روبروییم. اینجاست که به تعبیری با حد و مرز خود روبرو میشویم. در اینجا صرفاً با جلوه های بصری - صوتی نابی مواجهیم بی هیچ معنا و مفهومی. در اینجا تحلیلم بیشتر متمرکز است بر یک ساعت و نیم اول فیلم که سه فضا یا بلوک زمانی - مکانی هوا، دریا و ساحل را در برمیگیرد. افرادی در این سه فضای متفاوت با مسائل و پاسخهایی متفاوت و تجربه متفاوتی که هر یک از آنها از زمان و مکان دارند. آنچه این هر سه فضا یا وضعیت درون آن قرار دارند وضعیت محاصره جنگی است. نولان با شگردهای تصویری و موسیقی بی نظیر هانس زیمر چنین فضایی را برای ما ملموس میکند. لحظات خارق العاده ای که در آن گویی تنگی نفس میگیریم و با عنصر نا-معنا، آشوب گون، ناانسانی و غریب رودررو میشویم، تجربه ای مرگ آور و هولناک. گویی پیوند ما با جهان گسیخته شده است، همان جهان آشنای پیش از قرار گفتن در وضعیت بحرانی. در چنین وضعیتی است که تفکر مجال بروز می یابد، وقتی با حدود قوای خودش روبرو شده، و فرصت اندیشیدن به بدیلها و امکانها و پاسخهایی از نوع دیگر مهیا میشود، فرصتی برای آفرینش امر نو. ولی نولان در حدوداً پانزده دقیقه پایانی فیلم باز به اعلامیه های کلیشه وار حاضر آماده ای از قبیل نبرد جبهه جهانگستر آزادی و خیر با شر برمیگردد و از تب و تاب نئورئالیستی بخش بیشتر فیلم دور میشود. در اینجا به نظر من ارزش کار نولان که میتوانست اثری فاخر، درباره جنگ و با مضمونی نئورئالیستی باشد کاستی میگیرد و افت میکند، و ارزشهای ناسیونالیستی و بازگشت به خانه جای آنرا میگیرند.
#دانکرک #نولان #نئورئالیسم



@Kajhnegaristan