ایده‌ی نور …🔶 در اتاقی تاریک، چراغ روشن می‌کنم: طبعا اتاق روشن دیگر تاریک نیست؛ برای همیشه آن را از دست داده‌ام

ایده ی نور


🔶 در اتاقی تاریک، چراغ روشن می کنم: طبعا اتاق روشن دیگر تاریک نیست؛ برای همیشه آن را از دست داده ام. ولی آیا این همان اتاق نیست؟ آیا اتاق تاریک تنها محتوای اتاق روشن نیست؟ آنچه دیگر نمی توانم داشته باشم، آنچه تا ابد پا پس می کشد و از دستم می گریزد، و در همان حال مرا به جلو هل می دهد، صرفا بازنمودی از زبان است:
تاریکی ای که نور آن را پیشتر فرض می گیرد. اما اگر دست از تلاش برای درک این پیش فرض بردارم، اگر توجه ام را به خود نور معطوف کنم، اگر دریافتش کنم - آنگاه آنچه نور به من می دهد "همان" اتاق خواهد بود، تاریکی نامفروض. آنچه در خود فروبسته است، تنها محتوای مکاشفه است - نور صرفا به خود آمدن تاریکی ست.



جورجو آگامبن، ایده ی نثر،ص.119



@Kajhnegaristan