✍ پویا ایمانی …

#یادداشت
✍ پویا ایمانی



🔶نیروی پیش برنده ی تفکر بنیامین هم همان شهود مسیانیک یهودی ای ست که کافکا را وا می داشت تا بنویسد "روز قیامت وضع عادی و معمول تاریخ است" و باعث می شد تا او ایده ی تاریخی را که در امتداد زمان خطی بی پایان بسط می یابد با تصویر تناقض آمیز "وضعیت تاریخ" جایگزین کند، وضعیتی که رخداد اصلی و کلیدی اش همواره در حال آشکار شدن و شکل گیری ست و هدف اش نه در آینده ای دور بل پیشاپیش حاضر است. بنیامین با طرح این مضامین، به دنبال مفهومی از تاریخ است که با حکم "وضعیت اضطراری قاعده است" بخواند. او در مقابل اکنون زایل شده ی سنت متافیزیک، "اکنون"ی را پیش می کشد "که در حکم گذار نیست، بلکه در آن، زمان از حرکت باز می ایستد و متوقف می شود"؛ به جای مفهوم سوسیال دموکراتیک و تاریخ باورانه ی پیشرفت تاریخی بشر، که نمی توان از مفهوم پیشروی در امتداد زمانی هم-گون و تهی جدایش کرد"،آگاهی انقلابیونی را قرار می دهد که "در کار ویران ساختن پیوستار تاریخ اند"،و در برابر لحظه یا "آن" تهی و کمی هم، "زمان کنونی" یا Jetzt-Zeit را قرار می دهد، یعنی آن توقف مسیانیک رخداد را، که "کل تاریخ بشر را یکجا در خود گرد می آورد".در پرتو همین "زمان کامل"-که "جایگاه واقعی احداث تاریخ" است- بود که بنیامین، در مواجهه با پیمان [منع تجاوز] آلمان نازی- شوروی، نقدی صریح و روشن از علل شکست فاجعه بار چپ اروپایی پس از جنگ جهانی اول ارائه کرد. اینچنین، زمان مسیانیک یهودی که هر لحظه اش همچون "دروازه ی باریکی ست که مسیح ممکن است از آن وارد شود"، به الگویی برای فهمی از تاریخ بدل می شود "که از هرگونه همدستی با اندیشه ای که سیاستمداران مدافع آن اند دوری می کند".


@Kajhnegaristan