✅نبرد قضایی

✅نبرد قضایی

🔹تشبیه دعوای مدنی (حقوقی) یا کیفری به جنگ، اگر در وهله اول عجیب و غیرعادی باشد، اما در تحلیل نهایی، کاملاً، به جاست.
@Lawpress

🍃 در عملیات نظامی شرط پیروزی، گردآوری اطلاعات، توجه به تدارکات، پیش‏ بینی وضعیت آتی، هماهنگی نیروها، مداومت کار و بالاخره شجاعت و جسارت است . در جوار همۀ اینها توجه به جزئیات – از جوراب و پوتین نفر پیاده و کوله پشتی و جیرۀ انفرادی او تا شناسایی جنس خاک مسیرهایی که توپخانه و ادوات زرهی باید از آنها عبور کنند- لازم است.

🍃 در یک دعوای حقوقی – اعم از کیفری یا مدنی – نیز قضیه دقیقاً همین گونه است. شاید این حالت در همۀ برخوردهایی که بین انسانها می‏ شود و سرانجام فقط یک طرف از آن موفق بیرون می‏ آید، صادق و قابل تطبیق و تشخیص باشد.

🍁در نظر گرفتن یک ماجرا و دعوای حقوقی به عنوان یک عملیات نظامی خواصی چند دارد:

اولاً➖ قضیه از ابتدا جدی تلقی می‏ شود. وکالت ظاهراً کاری آزاد است. اما واقعیت این است که وکیل فقط «خیال می‏ کند» کار آزاد دارد!. وضعیت او در کار حقوقی درست شبیه یک فرد نظامی است که یا در میدان نبرد است، یا در ستاد و اطاق جنگ است، یا در پادگان است و یا – وقتی که مثلاً در خانه و در حال «راحت باش» است – باید دائماً گوش به زنگ و در حال آماده‏ باش باشد، سلاحش را پاک کند و اطلاعات جمع کند.

🍃 وکلای حرفه‏ ای که کار خود را جدی می‏ گیرند، معنی این گفته‏ ها را خوب لمس و درک می‏کنند . اگر در کار وکالت جدی نباشید در کوتاه مدت احساس خواهید کرد که «وکیل حرفه‏ ای» نیستید و در میان مدت دیگر اصلاً وکیل نخواهید بود اگر چه پروانه‏ ای که مرتب تجدید و تمدید شده در جیبتان باشد.

ثانیاً➖ وکیل خود را به انجام اموری به طور منظّم و مرتّب مکلّف می‏ بیند و این اقدامات را در مورد همه پرونده‏ ها انجام می‏ دهد.

🍃 در نتیجه انجام این موارد به اصطلاح برای او «ملکه» و یا در اصطلاح نظامی‏ ها «روش جاری» می‏ شود. به طوری که جز آن نمی‏ تواند بکند.

ثالثاً➖نتیجه جدی بودن و منظم بودن در کار این است که:

✔️ الف – مراجع قضائی خیلی زود متوجه می‏ شوند که کار وکیلی از این نوع به اصطلاح «ول» نیست و جدّی تلقی نکردن آن می‏ تواند تبعات قانونی داشته باشد.

✔️ ب – وکیل برای هر واقعه محتمل آمادگی دارد و هیچ چیز غافلگیرش نمی‏ کند.

✔️ پ – روابط وکیل با موکّلش نیز تحت نظم و ترتیب مشخصی خواهد بود به نحوی که وکیل می‏ تواند در مورد قطع یا ادامۀ آن به فوریت تصمیم بگیرد.

رابعاً➖ بالاخره در صورتی که دعوا به محکومیّت منجر شود:

✔️ الف – چون وکیل همۀ آنچه را که باید انجام دهد، در حدّ توانش، درست انجام داده، مشکل وجدانی و اخلاقی پیدا نخواهد کرد.

✔️ ب – تکلیف حرکت بعدی و ضدّ حمله و پاتک از آغاز روشن است. البته اگر موکّل موافق باشد.

✔️ پ – در عالم واقعیّت‏ها هم شکست نتیجۀ کم کاری یا بی‏ اطلاعی یا عدم جرأت و جسارت وکیل نخواهد بود بلکه حاصل برتری حریف – از جهات مختلف – تلقی خواهد شد. همچنان که در هر جنگ شرافتمندانه‏ ای اینگونه است.

🍁این توضیح نیز لازم است که هر دعوایی «حقوقی» است. یعنی در آن یا حقوق مربوط به عقود و قراردادها و ضمان قهری و مسئولیت مدنی و... مطرح است که حیطۀ حقوق خصوصی و مدنی است و یا حقوق ناشی از جرم خواه این حق متعلّق به خداوند باشد (حق‏ الله) و خواه از آن مردم (حق‏ النّاس).

🍃اما این دعوای حقوقی با این توضیحات می‏ تواند یا «مدنی» باشد یعنی از نوع اول و یا «کیفری»یعنی از نوع دوم. در زبان حقوقی ما به هر حال دعوای حقوقی را به جای «دعوای مدنی» در مقابل دعوای کیفری یا جزائی به کار می‏ برند و ما هم این تعبیر را که شناخته شده‏ تر است پذیرفته‏ ایم.
🔹بهمن کشاورز/کتاب هنر دفاع در
دادگاهها


✅عضویت در كانال تلگرام🔻
‏https://telegram.me/lawpress


◀️اینستاگرام🔻
‏www.instagram.com/lawpress_page