✅استفاده از نثر و زبان ساده در لایحه نویسی.. ✍️بهمن کشاورز

✅استفاده از نثر و زبان ساده در لایحه نویسی

✍️بهمن کشاورز
@Lawpress

🔹این باور که نوشته حقوقی لزوماً باید مملو از کلمات و عبارات عربی و آیات و روایات و نقل قول هایی از رسالات و فتاوای مجتهدان زنده و مرده باشد، پنداری نادرست است که یک حقوقدان باید –هرچه زودتر- ذهن خود را از آن خالی کند .
البته افتادن در دام نوشتن لوایح و دادخواست ها به فارسی سره ، به هر قیمت و به هر شکل نیز به همان اندازه می تواند ویرانگر باشد.

🔹همچنان که پیش از این گفتیم ، آمیختگی طبیعی زبان فارسی با عربی که ناشی از گذشت سالهای دراز و گفتن و نوشتن افراد با سواد فارسی زبان است ، در نوشته های حقوقی نیز قابل توصیه است.

☑️ بدیهی است از برخی کلمات و عبارات که در عالم حقوق برای افاده معانی خاص وضع شده اند و به کار می روند ، ناچار باید استفاده کرد .

🔹مثل «خواهان» ، «خوانده» ،«شاکی» ،«مشتکی عنه» ،«خواسته» ،«اخطار رفع نقص» ،«احضاریه» ،«اخطاریه» و امثال اینها .

همچنین برخی عبارات وجود دارند که چون بیانگر قاعده و ضابطه ای هستند و کاربرد آنها در ذهن حقوقدانان (و نه افراد عادی) تصویر مشخصی را ایجاد می کند استفاده از آنها در لوایح و نوشته های حقوقی امری ناگزیر است مثل : «به طریق اولی» ،«ضمان ید» ،«قاعده ید» ،«قاعده اقدام» ،«ضمان ما لم یجب» یا «اسقاط ما لم یجب»

☑️ بدیهی است اگر غرض از تحریر یک نوشته عرضه آن به افراد عادی باشد ؛ باید مفاهیم این کلمات و عبارات –به طور روشن- تشریح شود اما آنجا که مخاطبان حقوقدان ، قاضی و وکیل باشند استفاده از این کلمات و عبارات باعث کوتاهی سخن و سرعت انتقال معانی خواهد شد.

🔹استفاده از تعبیر « پیش گفته» یا «سابق الذکر» در یک لایحه وقتی مجاز است که آنچه به این شکل به آن اشاره می شود به لحاظ طولانی بودن مطلب قابل تکرار نبوده یا تکرارش دشوار باشد.

☑️ به هر حال در لوایح مفصل بهتر است در این گونه موارد به شماره صفحه ای که مطلب قبلاً در آن آمده اشاره کنیم و به یاد داشته باشیم این ارجاع –همانند هر پدیده دیگری که باعث قطع رشته افکار قاضی شود – ممکن است نتایج نامطلوبی داشته باشد و زنجیر استدلالات ما را که در شرف وصول به نتیجه مطلوب بوده ، پاره کند و چه بسا بازگشت ذهن قاضی به حالت پیشین امکان نداشته باشد.

🔹تصریح می کنیم استفاده از نثر مسجع ، کاربرد بی محابا و غیر لازم الفاظ و لغات و عبارات عربی، توسل به آیات و روایات و فتواها و قواعد فقه بدون نیاز واقعی به لحاظ آنکه ما را از استدلال اصلی مان دور کند ، در نوشتن لوایح به هیچ وجه قابل توصیه نیست .

🔹کتاب آئین نگارش و کلیات عملی علم حقوق
#لایحه_نویسی


✅لینک عضویت در کانال تلگرام🔻
‏https://telegram.me/lawpress


◀️اینستاگرام🔻
‏www.instagram.com/lawpress_page