واژه «صرلاب» یا «صلاب»، نشانه‌ای برای افزوده بودن بیت هایی از شاهنامهٔ فردوسی است …پارسی سره این دو واژه، «استریاب» (ستاره یاب) بو

واژه "صرلاب" یا "صلاب"، نشانه ای برای افزوده بودن بیت هایی از شاهنامهٔ فردوسی است.

پارسی سره این دو واژه، "استریاب" (ستاره یاب) بوده است که با دگرگون شدن "ی" به "ل" به "استرلاب" رسید. اما سپس تر، تازیان(اعراب) آن را به گونه اصطرلاب نوشتند و واژگان "صرلاب" و "صلاب" هم سبک شده اصطرلاب است.

برپایه آنچه در بالا آمد، صرلاب و صلاب در چند رج(بیت) از #شاهنامه، نشانه آن است که آنها رج های افزوده (الحاقیات) به شاهنامه هستند، یعنی بیت هایی هستند که سرایش #فردوسی و سخن راستین وی نبوده اند.

بنکده:
پیشگفتار بر ویرایش شاهنامهٔ فردوسی، فریدون جنیدی، ۱۳۸۷، نشر بلخ، وابسته بنیاد نیشابور، رویهٔ ۶۸
برگرفته از کانال بنیاد نیشابور @bonyad_neyshaboor

@LoversofIRAN