مراسم عزاداری و به آرامستان مردگان رفتن در آیین زرتشت …
مراسم عزاداری و به آرامستان مردگان رفتن در آیین زرتشت
زرتشتیان ب بازماندگان درگذشته بجای تسلیت(عربی) میگویند: (آرامش باد)
زرتشتیان بر آرامگاه و گور درگذشتگان فاتحه ب زبان عربی نمیخوانند وانگه از یک سرود کوتاه اوستایی (ایرانی) بهره میگیرند ک چنینست : (روان و فروهر آزاد شده نیکوکاران درود باد)
رسم خاکسپاری؛
زرتشتیان پیکر بیجان مرده ها را در هنگام تاریکی شب بخاک نمیسپارند و منتظر سپیده دم میمانند . از آنجایی که در دین سوگواری ناپسندست آنان با مراسمی بدور از سوگواری پیکر مرده را بگورستان میبرند.
موبد در گورستان بخشی از گاتها را میسراید سپس مرده را شستشو داده و در یک پارچه سپید از پیش دوخته شده برتن مرده میکنند و سپس مرده را برتابوتی آهنی میگذارند و 4 تن آنرا بر دوش خود ب محل گور میبرند .
در پیشاپیش اشخاصی ک مرده را حرکت میدهند
بزرگترین فرزند درگذشته در جلو و کسی ک اتشدانی از دود عطر کندر و چوب سندل از آن برخورد در دست دارد نیز در جلو حرکت میکند بیشتر بانوان عود یا شاخه مورت و شمشاد با خود می آورند .
پس از خاکسپاری ؛ اندکی اب یا گلاب بر روی خاک میباشند سپس عودها را میسوزانند و شاخه های سبز و گل را برروی گور میگذارند آنگاه برای شادی روان درگذشته نیایش میکنند و در پایان گفتار اوستایی (ایریس تنام اورانو یزه مییده یااشه اونام فره وشه یو = ب روان فروهر پاک همه درگذشتگان درود باد) میخوانند و سه بار نیایش اشم وهوو را میخوانند ک چنینست (اشویی بهترین نیکیست خرسندیست خرسندی راستین از آن کسیست ک راستی را برای بهترین راستی بخواهد.)
پس از آئینی ک بهنگام خاکسپاری و سرودن بخشهایی از اهنوت گات در آرامگاه است میخوانند در پسین روز سوم آیینی سنتی در خانه درگذشته انجام میگردد
بامداد روز چهارم پیش از برآمدن آفتاب ب خانه درگذشته می آیند و موبد با خواندن اوستایی گاه اشهن از شرکت کنندگان میخواهد تا رو بسوی روشنایی نمایند و برای شادی روان درگذشته نیایش کنند ، موبد ب خواندن گاه هاون میپردازد .
ب باور زرتشتیان روان پس از سه شبانه روز از تن جدا میشود و در سپیده دم بامداد روز چهارم از چینوت میگذرد . در باور زرتشتیان ، روان درگذشته پس از مرگ از مرحله ای ب نام چینود گذر میکند ک اگر روان از مرتو (=انسان) نیکوکار باشد ازین گذرگاه ب آسانی گذر میکند ک در سرای نور و سرود قرار میگیرد و اگر روان مرتو بدکار و زشتکار باشد از چینوت گذر نمیکند و در سرای سکوت و تاریکی خواهد ماند بنابراین بهشت و دوزخ در آیین زرتشتی حالت ویژه ای برای روان پس از مرگ هست ک هر آینه این جنبه مینویی (=معنوی) دارد.
همین روز درگذشته مراسم آیینی است و مراسم 30 روزه پس از 1 ماه ادامه دارد و سالگرد درگذشت درگذشتگان نیز با داد و دهش و همچنین سرودن اوستا با موبدان انجام میشود مراسم سال درگذشتگان تا 30 سال ادامه می یابد و در هر سال ب یاد روان آن شخص خویشان و آشنایان گردهم می آیند و نیایش و درود ب روان فروهر درگذشتگان میفرستند .
آیین پرسه (ختم) زرتشتیان در تالار یا خانه برگزار میشود.
(موبد فیروز آذرگشسپ و موبد دکتر کوروش نیکنام)
@history_1