♨️چه کسانی عامل بحران بی‌آبی هستند؟. ✍️جمشید اوشال

♨️چه کسانی عامل بحران بی‌آبی هستند؟
✍️جمشید اوشال

این تجربه تاریخ می‌گوید اگر دولت‌ها بخواهند کاری بکند که بشود، می‌شود. اما چون نمی‌خواهند بشود به همین دلیل هرکاری بکنید و یا هر راهی که بروید یا هرچه بگویید نتیجه‌اش این است که نمی‌شود؟ و متاسفانه ما باید شاهد این بگومگوهای بی‌هوت و بعضا بی‌اعتبار ناامیدکننده برای عدم استفاده از داشته‌های خدادادی‌مان باشیم.

شکی در این نیست که در چند سال گذشته از مقدار بارش باران‌ها کم شده و ورودی به سدها کمتر از مصرف است. اما آیا دنیا به آخر رسیده و دیگر هیچ؟

کشور ما در منطقه‌ای کم‌بارش قرار دارد. جمعیت ایران حدود 82 میلیون نفر و وسعت تقريبي 1648195 کيلومترمربع است. ایران با 15 کشور هم مرز است و طول این مرز ها حدود 8755 کيلومتر است. اگر بخواهیم مرزهای خشکی و آبی کشور را تفکیک کنیم به ترتیب می‌شود:
- ايران و پاکستان حدود 978 کيلومتر
- ايران و افغانستان حدود 945 کيلومتر
- ايران و ترکمنستان حدود 1205 کيلومتر
- ايران و جمهوری آذربايجان حدود 759 کيلومتر
- ايران و ارمنستان حدود 48 کيلومتر
- ايران و ترکيه حدود 580 کيلومتر
- ايران و عراق حدود 1609 کيلومتر
- طول سواحل ایران در دریای خزر حدود 675 کیلومتر
- طول سواحل ایران در خلیج فارس و دریای عمان حدود 1956 کیلومتر

ملاحظه می‌فرمایید که کشور ما، ایران تقریبا حدود 6124 کیلومتر مرز خشکی و حدود 2631 کیلومتر مرز متصل به دریا داریم. از 2631 کیلومتر مرز آبی حدود 675 کیلومتر در سواحل دریای خزر در شمال و حدود 1956 کیلومتر در سواحل جنوبی ایران است.

این مقدمه را نوشتم تا ببینیم و متوجه شویم که ایران حدود 2631 کیلومتر مرز متصل به دریا در شمال و جنوب کشور دارد. علاوه بر مرزهای دریایی ایران چیزی حدود 1731 کیلومتر مرز مشترک رودخانه‌ای با همسایگان دارد. و این یعنی آب داریم و خوبش هم داریم و این گنج طلا مایه امید به آینده بسیار بسیار درخشان و قدرتمند برای امروز و آیندگان الی‌الابد است.

جمعیت بسیار زیادی از مردم جهان در کنار سواحل مختلف دریاها در کشورهای و با فرهنگ‌های کوناگون زندگی می‌کنند. این جمعیت بزرگ تقریبا چند میلیارد نفری، تجربیات بسیار موفقی در استفاده از آب دریا برای حل مشکلات آبی خود اعم از آب برای استفاده شرب و آب برای سایر موارد داشته‌اند. برای مثال: سال‌هاست کشورهای ساحل جنوبی خلیج فارس که جمعیتشان به حدود 20 میلیون نفر می‌رسند از آب تصفیه شده دریا برای مصارف خود استفاده می‌کنند و هیچ‌وقت هم نگفته‌اند مشکل بی‌آبی دارند بلکه روز به روز بر سازندگی و حرکت توسعه یافتگی خودشان افزوده‌اند.

سئوال این‌جاست که: آیا خشکسالی و بحران‌های ناشی از بی‌آبی را می‌توان برای کشور ایران که 2631 کیلومتر ساحل دریا دارد و حدود 675 کیلومتر آن آب نسبتا شیرین‌تر است تعریف و معنا و توجیه کرد؟ واقعا عجیب و جای سئوال است که چطور شده و چه اتفاقاتی افتاده، ما از این امکانات و تجربیات استفاده نکرده‌ایم؟ آیا حق داریم بگوییم، اگر دولتی که به نیابت از مردم مالک و حاکم بر 2631 کیلومتر ساحل پر آب و متنوع است نتواند مشکل بی‌آبی و بحران‌های ناشی از بی‌آبی را حل کند، این دولت توانمند نیست؟ آیا حق داریم بگوییم مسئولین امور در ساختار و سازمان‌های مرتبط با موضوع آب توانمند و این کاره نیستند؟

حتما به‌خاطر دارید که پروژه احداث خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان به طول بیش از 900 کیلومتر از عسلویه تا ایران‌شهردر سال 1392 شروع و در حدود یک‌سال کشیده شد و در سال 1393 آماده بهره‌برداری گردید. در این میان حتی ایران پیشنهاد کرد تا در ساخت این خط لوله در خاک پاکستان کمک کند و یک وام 500 میلیون دلاری برای آن اختصاص دهد.


تجربه تاریخ می‌گوید: اگر دولت ها بخواهند کاری بکند که بشود، می‌شود. اما چون نمی‌خواهند بشود به همین دلیل هرکاری بکنید و یا هر راهی که بروید یا هرچه بگویید نتیجه‌اش این است که نمی‌شود؟ و متاسفانه ما باید شاهد این بگومگوهای بی‌هویت و بعضا بی‌اعتبار ناامیدکننده برای عدم استفاده از داشته‌های خدادادی‌مان باشیم. نمی‌دانم به این چه فرآیند و این‌گونه رفتارها باید گفت: مطمئنا این مدیران می‌دانند راهکار چیست، اما:

- یا نمی‌توانند فکر بکنند؟
- یا جرات فکر کردن ندارند؟
- یا اجازه فکر کردن ندارند؟
- یا میلی به فکر کردن ندارند؟
در هر حالت نتیجه‌اش ضرر و زیان به مردم و کشور است؟

در عجبم، با این آدم‌ها که مدعی هم هستند چگونه می‌خواهیم کشور توسعه یافته و کشور اول منطقه بشویم و گفتمان انقلاب را به جهانیان برسانیم./... ✅نوشته بالا روایتی از بحران آب در ایران است.اما باید توجه داشت که ما در ایران با بحران حکمرانی آب روبرو هستیم و دولت تنها عاملی در این بحران است..