🔵🔷🔹مدیریت منابع آب طبق راهکارهای علمی قابل حل می‌باشد... 🖋به قلم سیدحسین ربیعی

🔵🔷🔹مدیریت منابع آب طبق راهکارهای علمی قابل حل می‌باشد.

🖋به قلم سیدحسین ربیعی

ونزلنا من السماء ماء مباركا فانبتنا به جنات و حب الحصيد » ( ق- 9 )
«و از آسمان آبي پر بركت نازل كرديم و بوسيله آن باغها و دانه هايي را كه درو مي كنند رويانديم.»

کشور ما با داشتن یک درصد جمعیت جهان، فقط ۰/۳۶ درصد منابع آبی را در اختیار دارد و میانگین بارش کشور ۲۵۰ میلی متر در سال است. همچنین این میزان بارش کم دارای توزیع نامناسب زمانی و مکانی می‌باشد که باعث ایجاد محدودیت های طبیعی در مدیریت منابع آب کشور شده است. متأسفانه به جای مدیریت کردن محدودیت های طبیعی و افزایش قابلیت‌ها و ظرفیت‌های سازگاری، ظرف دهه‌های اخیر، مسائل و چالش های انسان ساخت بیشتری برای منابع آب کشور به وجود آمده است.
بر اساس گزارش موسسه جهانی منابع ( World resources ) ایران از جمله کشورهایی است که به لحاظ شاخص منابع آب، در زمره مناطق آسیب پذیر قرار دارد و بخش های زیادی از آن دچار بحران کم آبی است از این رو مدیریت منابع آبی کاری ارزشمند است که باید با جدیت انجام شود.
در اوایل به طور عمده با ایجاد انواع و اقسام سدها، سعی در مدیریت سیلاب‌ها، تولید انرژی و آب رسانی برای مصارف مختلف داشته‌ایم، اما از دهه پیش طرز تفکر جدیدی در کشور در نحوه مدیریت آب پدیدار شده است؛ انتقال آب بین حوضه ای!
انتقال آب بین حوضه‌ای، انتقال فیزیکی آب از یک حوضه به حوضه دیگر است، آب انتقالی می تواند آب سطحی، زیرزمینی یا آب های بازیافتی و نامتعارف باشد و از نظر تقسیمات سیاسی ممکن است حوضه های مبدأ و مقصد در یک استان، بیش از یک استان یا بیش از یک کشور قرار گیرند.
هرگاه انسان در طبیعت و مولفه‎های اساسی آن یعنی آب، هوا، خاک و... مداخله نماید، باعث برهم زدن تعادل و توازن آن می‌شود.
امروزه روند تخریب و مداخله انسان در طبیعت افزایش یافت. بطوری‌ که هم اینک زندگی خود بشر نیز به مخاطره افتاده است.
ما به خاطر بقای خود ملزم به توجه به هشدارها و شناسایی بایدها و نبایدهای طبیعت هستیم. امروز دیگر فرصتی نمانده و در واقع بسیار هم دیر شده است.
طرح انتقال، مسایل محیط زیستی زیادی از جمله از بین رفتن جنگل های مسیر انتقال، بالا رفتن شوری منطقه و دما را به همراه دارد، برهم زدن نظام هیدرولوژیکی که حاصل آن تشدید خشک شدن تالاب‌ها، خشک شدن بسیاری از جلگه های حاصلخیز و از بین رفتن بسیاری از رویشگاه های جنگلی و عرصه های مرتعی است، بروز نارضایتی های اجتماعی و فرهنگی را شامل می‌شود.
پیشینه تاریخی طرح های انتقال آب بین حوضه ای در جهان نیز حکایت از پیامدهای دراز مدت ناگوار مانند رشد سریع و نامتوازن جمعیت در حوضه های مقصد، خشکی و یا کاهش شدید دبی رودخانه ها و چشمه ها و سفره های زیرزمینی، نابودی باتلاق ها و تالاب ها و بروز فجایع زیست محیطی غیر قابل جبران در نواحی مبدأ و صرف هزینه های زیاد، بروز مشکلات اجتماعی و جابجایی ساکنین آبگیرها و مسیرهای انتقال داشته است. مدیریت به هم پیوسته منابع آب (IWRM) فرآیندی برای ارتقاء و توسعه هماهنگ و جامع نگر مدیریت آب، اراضی و منابع مرتبط با آن‌ها می‌باشد. هدف این نوع مدیریت افزایش رفاه اجتماعی و اقتصادی به صورت عادلانه و با در نظر گرفتن حقوق و منافع ذینفعان است. در این روش برنامه ریزی و اجرای مشارکتی و بهره وری حداکثری از منابع آب مورد توجه است و همچنین پایداری اکوسیستم‌ها و محیط‌های آبی را نیز مدنظر دارد. می توانیم با استفاده از روش باز چرخانی آب، مدیریت مصرف منابع، استفاده از عملیات آبخیزداری و به کارگیری دستگاه‌های خورشیدی مشکل تامین آب شرب را حل کنیم.
@zistbomeshomal