مساله معادن جاده هراز (بخش دوم). علی اصغر فیروزجائیان

مساله معادن جاده هراز(بخش دوم)
علی اصغر فیروزجائیان
•همیشه وقتی از کنار معادن جاده هراز رد می شوم از خودم می پرسم سهم مردم از این معادن که درآمدی میلیاردی دارند چیست؟معادنی که حرص پایان ناپذیری از خود در کندن، بردن و خوردن طبیعت منطقه از خود نشان می دهند.ازابتدای شهر امل که به سوی تهران گذر می کنیم معادن زیادی را کنار جاده مشاهده می کنیم که شبانه روز مشغول کارند.البته تازه این معادن بخشی از معادن شن و ماسه کنار جاده و رودخانه هراز می باشند.از هر جاده فرعی جنگلی و مرتعی در این مسیر که داخل شوید معادنی دائما مشغول تخریب و خوردن طبیعت اند.وقتی به این وضعیت نگاه می کنیم چند نکته ناخودآگاه به ذهنم متبادر می شود:
•این معادن در ورودی استانی مشغول به کارند که در برنامه های توسعه،رونق گردشگری و کشاورزی در آن محور می باشد.هرچند فعلا گردشگری درایران همان مسافران داخلی می باشند اما رونق گردگشری خارجی در آینده برای استانی که می توان براساس مزیت طبیعت آن سرمایه گذاری کرد با این شرایط دور از دسترس می باشد.تصور کنید دعوت به خانه ای شدید اما دمه در خانه روی سر شما خاک بریزند...
•در حوزه سازمانها بحثی تحت عنوان مسئولیت اجتماعی سازمانها وجود دارد.بدین معنی که سازمانها و شرکتهایی که در یک جامعه مشغول کارند و ازین طریق درآمد کسب می کنند بخشی از درآمد را با فعالیتهای اجتماعی به همان جامعه بر می گردانند.مثلا مدرسه می سازند.و یا در توسعه شهری مشارکت می کنند و...از این طریق سازمانها قدردان جامعه ای هستند که از انها بهرهمند می شوند.از اینکه این معادن بخشی از طبیعت منطقه که سرمایه ملی است استفاده مجانی می کنند بر کسی پوشیده نیست.اما واقعا مشارکت و مسئولیت اجتماعی این شرکتها که درآمد میلیاردی دارند بر همه ما پوشیده است.البته درجامعه ای که وقتی مسئولش یه وظیفه خود عملی می کند کل شهر را بنر بارون می کنند این معدن داران هم باید خیلیییییی تزکیه نفس داشته باشند که کسی از خیر اجتماعی آنها بی خبر باشد.
•یادم می اید که سالها پیش وقتی از رزکه و محمد آباد(روستاهای ورودی جاده هراز) حتی در تابستان گذر می کردم نم نم بارون بدرقه راهمان بود.ابر و رطوبت دشت پایین دست دراین منطقه جمع می شد و بارندگی می شد.هرچند گرمایش زمین در کاهش بارون در این سالها بی تاثیر نیست اما نکته ای که کسی در این منطقه به آن توجه ندارد باز شدن عرض جاده هراز به دلیل فعالیت نامناسب معادن شن و ماسه است.تا 40 کیلومتری جاده هراز معادن شبانه روز مشغول کندن و کوتاه کردن ارتفاعات سنگی و شنی هستند.تصور کنید در 30 سال اخیر عرض جاده هراز چقدر می تواند وسیع و باز شود.دراین وضعیت به راحتی رطوبت و بخار هوا از این مسیر عبور کرده و مانع از تشکیل و تراکم ابر و بارش بارون دراین منطقه می شود.در ایتدا شاید این موضوع به طنز شبیه باشد.اما وقتی واقعیات طنز دیده شود دردناک است...(ادامه دارد)
(در صورتی که متن بالا را می پسندید برای دیگران هم ارسال کنید) @alifirozja