⚫️آلاینده‌ها و اثرات آن بر بدن

⚫️آلاینده ها و اثرات آن بر بدن

آلاینده‌های موجود در هوا، مثل اکسیدهای ازت، دی اکسید کربن، منواکسیدکربن و به‌طور کلی گازهای مخرب، هر کدام به‌گونه‌ای بر هریک از اعضای بدن تأثیر می‌گذارند و باعث اختلال در عملکرد مطلوب دستگاه‌های مختلف در بدن می‌شوند. در چنین شرایطی، باید قدرت دفاعی بدن در مقابل بیماری‌ها را افزایش داد. نوع تغذیه و اینکه از چه غذاهایی بیشتر استفاده کنیم و نوع فعالیت ورزشی می‌تواند تا حدی از عوارض خطرناک آلاینده‌های موجود در هوا بر بدن بکاهد.
موادی که از طریق هوای آلوده وارد محیط می‌شوند و برای سلامت بدن به‌شدت مضر و زیان‌آورند دارای ترکیباتی هستند که باعث نابودی بافت‌های مختلف‌بدن می‌شوند. آلودگي‌هاي صنعتي و شيميايي باعث توليد راديكال‌هاي آزاد می شوند. رادیکال‌های‌آزاد، از طریق ریه، پوست، مخاط بدن، مثل مخاط چشم، گوش، بینی و دستگاه گوارش، وارد بدن می‌شوند. به عبارت دیگر، تجمع رادیکال‌های آزاد در بدن در هنگام آلوده بودن هوا، افزایش می‌یابد؛ چرا که رادیکال‌های آزاد، به‌دلیل آنکه اکسیژن‌های ناپایداری هستند، دنبال جا و مکانی می‌گردند که با یک سلول واکنش نشان دهند و آن را اکسید کنند، به تعبیر دیگر، رادیکال‌های آزاد، اکسیژن‌های آزادی هستند که به بافت‌ها و سلول‌های بدن می‌چسبند و باعث نابودی و تخریب آنها یا تغییر 1ماهیتشان می‌شوند؛ بنابراین، با تجمع رادیکال‌های آزاد دربدن به‌دلیل آلودگی هوا، یک پروسه تخریبی و التهابی اتفاق می‌افتد و و باعث تخریب تک‌تک سلول‌ها، آسيب رساندن به DNA و به‌دنبال آن، بروز انواع بیماری‌های مزمن از قبیل برونشیت، تومورها و توده های سرطانی و برخی دیگر از بیماری‌ها افزایش می‌یابد. بنابراین ذرات آلوده در هوا، از راه‌های مختلف وارد بدن و پس از آن وارد سیستم گردش خون می‌شوند و از آنجایی که خون با همه بدن در تماس است، این خون آلوده به سلول‌های بدن آسیب می‌رساند و باعث افزایش بیماری‌های مزمن می‌شود. خون آلوده وقتی وارد سیستم مغز می‌شود باعث بروز سردرد، وقتی وارد سیستم اعصاب و روان می‌شود، باعث کاهش آستانه تحمل افراد، خستگی زودرس و پرخاشگری می‌شود و علاوه براین، تیرگی، چروک پوست، ریزش مو، دل‌درد، نفخ و سایر بیماری‌های مزمن از دیگر علائم ناشی از آلودگی هواست. ریزگردها، مونوکسیدکربن، دی‌اکسیدنیتروژن، ازن، آلاینده‌های آلی، ذرات غیرعادی دیگر مثل آزبست، بسیار ریزتر از شن و به قطر چند میکرون هستند که به راحتی در ریه رفته و حتی از آن عبور می کنند و با قدرت چسبندگی زیادی به گلبولهای خون می چسبند و در طولانی مدت در عروق ریز رسوب کرده و باعث التهاب عروق (شبیه به آترواسکلروز) ، ورم مغزی، کم‌شدن کیفیت خون‌رسانی به چشم ها و سوزش چشم (در طولانی مدت باعث ایجاد آب مروارید)، سرفه های مکرر ، تنگی نفس، کاهش عملکرد قلب و ریه، و غیره می‌شوند.