هر اندازه آدمی بهتر بتواند به وقت شادمانی بخندد، به وقت اندوه بگرید، برای تعیین حد و مرزها ابراز خشم کند، با شور و اشتیاق به معاشقه بپردازد و محبت را با گشودگی و بی قید و شرط ببخشد و بپذیرد، به همان اندازه از رنج به دور خواهد بود و هر چه آدمی بیشتر با لذت هستی درآمیزد، نسبت به خود و دیگران بخشنده تر خواهد شد.

هیجان ها به ما کمک می کنند تا رفتارمان را تنظیم کنیم؛ حالات درونی و وضعیت روابط مان را زیر نظر بگیریم؛ یادگیری مان را بهتر کنیم؛ تصمیم گیری هایمان را آسان تر کنیم و به زندگی مان معنا بخشیم...

#دیوید_مالان

✅ @TaranehayPayizii 👈