️ بازخوانی نسبت پول و تولید: آیا پول لزوما خنثی است؟

▪️ بازخوانی نسبت پول و تولید: آیا پول لزوما خنثی است؟ | بخش چهارم | یک مثال: اثر واقعی پول بر تولید چگونه است؟

✍🏻 #حسین_درودیان

🔹 فرض کنید ۱۰۰ زمین کشاورزی خردمقیاس و غیربهره‌ور وجود دارد که توسط خانوارهای مالک آن بصورت سنتی برای کشت استفاده می‌شود. در صورت یکپارچه‌سازی این زمین‌ها، امکان بهره‌گیری از صرفه‌های مقیاس، مکانیزاسیون، تحقیق و نوآوری و تمامی مقدمات افزایش بهره‌وری و تولید فراهم خواهد شد. اگر مالکان این ۱۰۰ زمین با هم هماهنگ شده و این موضوع را درک کنند و به جای وضع فعلی سهامدار زمینی یکپارچه و بهره‌ور باشند، کل اقتصاد و بلکه همان خرده‌مالکان منتفع خواهند شد. اما چطور می‌توان با ۱۰۰ خانوار وارد مذاکره و چانه‌زنی برای جلب هماهنگی شد و آنها را قانع کرد که این کار در نهایت به نفع شما تمام می‌شود؟

🔹 فرض کنید به جای فرآیند اقناع برای جلب همکاری (اقتصاد تعاونی یا اقتصاد دستمزد واقعی) یک کارآفرین نوآور با اتکا به قدرت پول خلق‌شده وارد شود و تمام زمین‌های موجود را خریداری کند. برای واقع‌بینانه‌تر شدن، فرض کنید اقتصاد بصورت دوره‌ای و روالی در حال خلق پولی است که تمام یا بخشی از آن برای خرید این ۱۰۰ زمین و یکپارچه‌سازی آنها استفاده شود. رهبر تغییر یا عامل «تخریب خلاق» (کارآفرین) بر آن پول تکیه زده و ۱۰۰ زمین را بدست می‌آورد؛ بدون اینکه نیازی به جلب مشارکت آنها از طریق اقناع باشد. پول، مشارکت ۱۰۰ خرده‌مالک را به آسانی جلب کرده است. در دورۀ یکپارچه‌سازی و تغییرات معطوف به افزایش بهره‎وری، اقتصاد شاهد پس‌اندازی اجباری داشته‌های موجود است. اما پس از تکمیل فرآیند یکپارچه‌سازی و گسترش معنی‌دار تولید، حرکت به سوی تعادل پول و محصول در سطحی بالاتر آغاز می‌شود.

🔹 تأثیر این نوع تخصیص و اصابت پول- تخصیص به اهداف کارآفرینانه و کلان‌مقیاس- با مثلاً وام‌دهی آن به ۱۰۰ خانوار کشاورز برای تداوم وضع قبلی، یا وام‌دهی به مصرف‌کنندگان بابت خرید کالا، به کلی متمایز است.

🔹 همین مثال را در مورد نوسازی بافت‌های شهری به کار ببرید تا چیزهای جالب‌تری هم معلوم شود. همه می‌دانیم که نوسازی یک بافت شهری بویژه اگر با بازآفرینی بافت از حیث شهرسازی (عریض‌شدن معبرها، لحاظ سرانه فضای سبز و ...) همراه باشد چقدر می‌تواند برای اقتصاد رشدآفرین و برای اهالی آن ثروت‌زا باشد. اما این هماهنگی بین کثیری از آدم‌ها چگونه باید ایجاد شود؟

🔹 پول می‌تواند برای خلق این هماهنگی به کار رود. کمیت و کیفیت تخصیص پول هم مهم است. تصور کنید رویۀ جاری نوسازی در کشور که با ادغام چند ملک کلنگی، مقداری عقب‌نشینی (اصلاحی) اما با حفظ تمام عیوب موجود در بافت همراه است؛ با روندی جایگزین شود که در آن تخصیص یک اعتبار کلان، امکان اکتساب و نوسازی کل محله را ممکن کند. اگر قرار است ۱۰۰ وام X میلیون تومانی به ۱۰۰ سازنده خرده‌پا برای بازتولید بافت معیوب داده شود، این ظرفیت اعتباری بصورت یکجا پشت یک کمپانی قَدَر قرار گیرد تا یک بلوک شهری را بدست آورد و محله را از نو بسازد؛ آنگاه نه تنها این دو رویه در بهره‌وری و امکان بهره‌گیری از صرفه‌های مقیاس متفاوت خواهند بود، بلکه حتی «نرخ بازدهی داخلی» نیز تفاوت خواهند کرد. خانه‌های ساخته‌شده در یک بافت احیاشده، چندبرابر ارزش پیدا می‌کند.

🔸 بله، حتی نرخ بازدهی سرمایه‌گذاری هم متأثر از کمیت و کیفیت جریانات پولی است. «پول اعتباری است که اقتصاد را می‌سازد».

🖇 منبع برای مطالعه بیشتر:
📕 How credit-money shapes the economy

📲 با دوستانتان به اشتراک بگذارید👇🏻👇🏻
t.me/joinchat/AAAAAD58ps1HeFuxDo8kBg