در خود میغلتند. دانههای عشق و آزادی. از سپیده دمان زمان
در خود می غلتند
دانه های عشق و آزادی
از سپیده دمانِ زمان.
اینک می پُکند
در لُمبران مادر
و گُر می گیرد او
خاک این جاست
باریکه ی زهدان
زمینی که می رُمبد.
مردمان انار
ندا خوری
ترجمه محمدرضا فرزاد
به انتخاب محمدرضا فرزاد عزیز
@tomashghulemordanatboudi
یادکرد «سپیده قلیان» روزنامهنگاری که در کنار کارگران هفتتپه بود و هست.
شما نیز شعرهایی که «سپیده» در آنها روشنایی دارد برایم بفرستید تا فریادش بزنیم.
@faryadnaseri
@andaromidvari