نام‌ات. گل‌‌واژه‌ای به سپیدای ماهتاب و سپیده است. با عطر باغ اطلسی
نام‌ات
گل‌‌واژه‌ای به سپیدای ماهتاب و سپیده است
با عطر باغ اطلسی
و دشت‌های گرم شب‌بوهای دشت‌ستان.
نام‌ات گلِ هزار بهارِ نیامده است
نام‌ات تمام شب‌هایم
و گستره‌ی خمیده‌ی رویاهایم را
پُر می‌کند
و در دهان‌ام
مانند ماه در حوض
مَد می‌شود.
نام‌ات در چشمان‌ام
چون لاله، سرخ
چون نسترن، سپید
و مثل سرو، سبز می‌ایستد.
نام‌ات مژگان‌ام را در می‌گیرد
نام‌ات در جان‌ام
گُر می‌گیرد...
منوچهر آتشی
@tomashghulemordanatboudi
به انتخاب محمدرضا فرزاد
یادکرد «سپیده قلیان» روزنامه‌نگاری که در کنار کارگران هفت‌تپه بود و هست.
شما نیز شعرهایی که «سپیده» در آن‌ها روشنایی دارد برایم بفرستید تا فریادش بزنیم.
@faryadnaseri
@andaromidvari