❇️ تناقضات بی پایان‼️

❇️ تناقضات بی پایان‼️

طی چند روز اخیر که خبر محکومیت آقای #حسن_عباسی به هفت ماه حبس به اتهام توهین به مقامات دولتی منتشر شد شاهد موضع گیری های عجیب و‌متناقض از کسانی که خود را جبهه #انقلاب و‌ #ارزشی معرفی می کنند بودیم.
تناقض ابتدایی آنها وقتی بود که اصل این‌حکم را زیر سوال بردند و‌آن را خلاف #عدالت خواندند، درحالیکه همین افراد تا قبل از این قویا بر این عقیده بودند که حکم‌قاضی #جمهوری_اسلامی هرچه‌که باشد نباید در آن خدشه ای وارد کرد چرا که اینکار باعث تضعیف ارکان #نظام شده و خلاف #مصلحت و... است!
معلوم‌شد که این افراد فقط تا وقتی زیر سوال بردن حکم #قاضی را بازی در زمین دشمن و تضعیف #نظام و‌ #رهبری می دانند که فرد محکوم از قبیله خودشان نباشد.
اما تناقضات آنها در همین نقطه متوقف نماند، تناقضات آنها وقتی عجیب تر شد که با علم کردن نامه آقای حسن عباسی به آقای #صادق_آملی_لاریجانی که درخواست توضیح چگونگی معرفی خود به #زندان را کرده بود و همچنین این گفته که حکم قاضی در جمهوری اسلامی علیه خود هرچه که باشد را میپذیرد و افتخار می کند و مقایسه آن با رفتار آقایان #مشایی و‌ #بقایی نتیجه گرفتند که آقای حسن عباسی بسیار متین است و این کارش نشانه ای از مرام بالا و ولایتمداری اوست!!
انصافا که این تناقضات بسیار عجیب است.
چطور می شود که قائل به حکم ظالمانه ای باشی در حکومتی که قائل به #عدالت آن هستی و‌در عین حال زندانی شدن در حکومتی عادل را افتخار بپنداری؟؟
اگر حکومت عادل است پس زندانی شدن در آن افتخار ندارد بلکه باید به اعمال خود فکر کنی که چه‌کرده ای در حکومتی عادل گرفتار زندان شده ای.
و اگر نه، واقعا زندان رفتن به خاطر این حکم‌ظالمانه را افتخار میدانی، پس چگونه حکومت را عادل میدانی؟ لزوما افتخار به زندانی شدن باید در یک حکومت جائر باشد نه عادل، همانطور که هم‌اکنون زندانیان سیاسی دوران #ستمشاهی با افتخار از آن دوران حبس خود سخن می گویند.
به نظر می رسد که این قاعده ای که فلاسفه قرن هاست آن را از مسلمات می دانستند غلط باشد!!
«جمع نقیضین محال است»
نه! انگار محال نیست، ما اینجا در #ایران چه فراوان از نقیضین را داریم که در یک جا جمع شده اند.

ستم پذیری اگر بدتر از ستم گری نباشد حتما کمتر از آن نیست.

💢فرزام احمد دوست

@antioligarchie