رابطه عدالت و ولایت (۵)

رابطه عدالت و ولایت(5)

✅ اضافه کنم که یکی از فرق‌های عدالت با عصمت این است که عصمت یک امر تضمینی است، یعنی فرد معصوم، در آینده هم حتما معصوم است. لذا نظارت مردمی به منظور حفظ عصمت، ضرورت ندارد، فرد معصوم عین صراط مستقیم است. هرچند که معصومین علیهم‌السلام به‌گونه‌ای عمل می‌کردند که کرامت مردم حفظ می‌شد و اگر مردم نظری داشتن، بیان می‌کردند. مانند جریان حباب ابن منذر،که خلاف تصمیم پیامبر(ص)، پیشنهاد جنگی داد و پیامبر(ص) عمل کردند. اما عدالت تضمینی نیست، امروز کسی عادل است، فردا خیر. حتی این فاصله به لحظه و یک آن، هم می‌رسد.یا ممکن است که فردی عادل نبوده، عادل شود.
اعتبار ولایت به عدالت است
عدالت از دیدگاه فقهی که یک دیدگاه تکلیفی – انسانی، است، یعنی کسی که گناه کبیره نکند وبرگناه صغیره، استمرار واصراری نداشته باشد. براین اساس عدالت یک امر نسبی است. یعنی عدالت افراد را می‌توان نسبت بهم سنجید و مثلا گفت که زید نسبت به امر عادل‌تر است.اما از آنجاییکه عدالت یک صفت تضمینی نیست لذا برای حفظ آن نیازمند، مراقبت و حفاظت شدید ودایمی است. اول از همه خود فرد باید به طور جدی،دقیق و مستمر به مراقبت، محاسبه و مواخذه خود بپردازد تا از عدالت خود اولا حراست کند ثانیاً آن را افزایش دهد. در سمت‌های اجتماعی و مخصوصا حکومتی که برخورداری از آنها نیازمند صفت عدالت است مانند حاکمیت بر جامعه اسلامی، مردم و مخصوصا نخبگان باید به حراست از عدالت ورزی حاکم اسلامی بکوشند ودر مواقعی به محاسبه اعمال او بپردازند تا از مسیر عدالت خارج نگردد.درجه اهمیت این مراقبت دائمی، مستمر و دقیق، تابعی از ضرورت و اهمیت وجود عدالت در آن سمت اجتماعی و حکومتی است. اگرعدالت برای ولی‌فقیه آنگونه است که با خروج ازآن، از ولایت هم ساقط می‌شود، پس نظارت بر عدالت از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. نتیجه آنکه اعتبار ولایت به عدالت وابسته است.
ادامه دارد...

به آنتی اولیگارشی بپیوندید👇