چشمی که دائم عیب‌های دیگران را ببیند، آن عیب را به ذهن منتقل میکند

چشمی که دائم عيب‌های ديگران را ببيند، آن عيب را به ذهن منتقل ميکند.
و ذهنی که دائما با عيب‌های ديگران درگير است، آرامش ندارد، درونش متلاطم و آشفته است.

در عوض چشمی که ياد گرفته است هميشه زیبایی‌ها را ببيند، اول از همه خودش آرامش پيدا می کند.

چون چشم زيبا بين عيب‌های ديگران را نمی بيند و دنيای درونش دنيای قشنگی‌هاست...

❣گرت عیب‌جویی بود در سرشت
نبینی ز طاووس جز پای زشت

💟 @asrare_movafaghiyat