☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۲۷ دی زادروز پیمان سلطانی
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۷ دی زادروز پیمان سلطانی
(زاده ۲۷ دی ۱۳۴۹) آهنگساز، رهبر ارکستر، نوازنده و نظریه پرداز موسیقی پیمان سلطانی استاد موسیقی، موسیقیدان مستقل و متعهد، خالق آثار حماسی، اعتراضی، اجتماعی. مهم ترین اثرش منظومه ی سمفونیک "ایرانه خانم" است.
پیمان سلطانی در یک خانواده ی فرهنگی متوسط کرمانی چشم به جهان گشود که در ۴ سالگی از زادگاهش تبریز به کرمان و در ۱۶ سالگی به تهران مهاجرت کرد.
معلمان اولیهاش در دوران کودکی آقایان خلیل برهانی، محمد امام، محمد حاجیزاده، و مادرش(فرخنده حاجی زاده، نویسنده و شاعر) بودند.
در سال ۱۳۶۶ از استادان برجستهای چون فرامرز پایور، مجید کیانی، هوشنگ ظریف و ... در زمینهی نوازندگی سنتور، تار و سهتار بهره گرفت و در عرصهی آهنگسازی، رهبری ارکستر، هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و فرم نزد دکتر محمدتقی مسعودیه، فرهاد فخرالدینی، پروفسور امانوئل ملیک اصلانیان، پروفسور توماس کریستین داوید، پروفسور یوری داویتیان و ... موسیقی را فرا گرفت.
وی از سال ۱۳۶۷ به تدریس در حوزه های نوازندگی، مبانی آهنگسازی، آشنایی با مکتب ها، جنبش ها و جریان های موسیقی قرن بیستم، شناخت موسیقی، تاریخ موسیقی، تلفیق شعر و موسیقی، روش های نوین آواز خوانی، فلسفهی موسیقی معاصر و ... پرداخت و از سال ۱۳۶۸ با اجرای کنسرت، خلق آثار موسیقی، سخنرانی، اجرای پرفورمنس، برگزاری مستر کلاس و ورک شاپ و همچنین تالیف مقاله، نقد و پژوهش موسیقی در داخل و خارج از کشور فعالیتهای خود را گسترش داد.
از سال تا ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸سرپرست گروه موسیقی "شبانرود" و سرپرست گروه موسیقی"شنیدستان" بوده است.
همچنین در سال ۱۳۷۲ انجمن موسیقی "آغاز" را تشکیل داد و برای پنج سال مدیریت آن را عهدهدار بود. در سال ۱۳۷۱ برای تدریس به مرکز آموزشی "سوره" دعوت شد و دو سال فعالیت خود را در آنجا ادامه داد.
او مدیریت اولین صداخانهی موسیقی ایران در سال ۱۳۷۶ در فرهنگسرای سرو و مدیر موزه موسیقی شیراز ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ بوده است.
سلطانی از سال ۱۳۸۳ عضو«کمیتهی بینالمللی ایکوم» و مدیر کارگروه موسیقی (ICOM) و(CIMCIM) در ایران و از سال ۱۳۹۳ عضو افتخاری کانون نویسندگان ایران است.
وی با همکاری چند نهاد در سال ۱۳۸۲ ارکستر سمفونیک "تخت جمشید" (پرسپولیس) را تشکیل داد که یک سال پس از تشکیل ارکستر، نام آن به ارکستر "ملل" تغییر کرد و از سال ۱۳۸۴ ارکستر را خصوصی کرده و با بودجهی شخصی آن را اداره کرد. وی از سال ۱۳۸۲ به عنوان رهبر دائمی ارکستر سمفونیک "ملل" فعالیت داشته است.
او همچنین در عرصه هایی دیگر چون گرافیک، شعر، ادبیات و فلسفه فعالیتهای مستمری داشته است و در زمینهی فلسفه و زیباییشناسی هنر، از دکتر رضا براهنی آموخته است. علاوه بر این از آموزشهای دکتر منوچهر بدیعی، در زمینهی فلسفه و تاریخ معاصر و از هوشنگ ابتهاج در زمینهی تلفیق شعر و موسیقی و عروض و قافیه بهره برده است.
او سردبیر فصلنامهی موسیقی "سُرنا" و بولتن موسیقی "چنگی"، مدیر هنری و مسئول صفحهی شعر مجلهی ادبی- هنری "بایا"، جنگ ادبی "گفتمان" و نشریهی "قال و مقال" بوده است.
از این موسیقیدان تاکنون بیش از ۲۰۰ مقاله، گفتگو، یادداشت، نقد و ... در حوزهی موسیقی و نقد ادبی منتشر شده است.
هشت آلبوم موسیقی از جمله "راپسودی بختیاری"، "ایران جوان(وطنم)"، "عاشق می شویم"، "گفت وشنید"(نظامی خوانی)، "وَشتَن"(سعدی خوانی)، "خیام خوانی" و ... از آثار وی منتشر شده است. آلبوم "ای انسان" و"میهنم سلام" مراحل انتشار را طی می کنند. او اولین کتاب نقد موسیقی با نام "خنیاگری" را در سال ۱۳۸۱ نیز منتشر کرده است.
صدای شاعران با همکاری شاعران معاصر (همچون سیمین بهبهانی، رضا براهنی، سپانلو، مختاری و ...) به همراه موسیقی پیمان سلطانی در حال آمادهسازی و انتشار است.
از آثار شنیداری وی میتوان به راپسودیها، کوارتتها، آثار سمفونیک بر روی شعر شاعران کلاسیک، عاشقانهها، آثار ملی-میهنی و وطنیها، موسیقیهای اعتراضی، آرش کمانگیر، منظومهی بابک ، خسروانیها، آزادی، خیامی دیگر، سوئیت سمفونیکها، نسیان، ، آثاری برای سازهای ملی ایران، موسیقی برای کودکان، رقص شرقی، یادگار لیلی، زنانهی پارسی و ... اشاره کرد. بیش از ۱۵۰ خواننده در آثار وی آواز خوانده اند.
پیمان سلطانی معتقد است هر گرایش نویی در هنر با شورش آغاز شده است و هنرمند باید تخیل اش را از محدودیت ها رها کرده و خود را در انحصار هیچ تضمینی قرار ندهد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘