☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۲۳ آذر زادروز محمود نجم‌آبادی
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ آذر زادروز محمود نجم‌آبادی
( زاده ۲۳ آذر ۱۲۸۲ تهران -- درگذشته ۱۳۷۹ تهران ) پزشک، نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار و محقق و مورخ ایران در عرصهٔ پزشکی
نجم آبادی نسب خانوادگی اش از طرف مادر به شیخ هادی نجم‌آبادی، روحانی نامدار ایران در عصر مشروطیت و فراماسونر و از طرف پدر به حاج محمد نجم‌آبادی، نخستین متولی مدرسه سپهسالار می‌رسید که شاگرد ممتاز مرحوم میرزا محمدرضا کلهر و از خطاطان نامی ایران بود. او تحصیلات اولیه اش را در مدرسه گلستان انجام داد. از همشاگردی‌های شاخص او در این مدرسه عباس اقبال آشتیانی بود که البته پس از تعطیل مدرسه از هم جدا شدند و محمود نجم‌آبادی به مدرسهٔ قدیم ایران و آلمان و عباس اقبال به دارالفنون رفت. هرچند که پس از جنگ جهانی اول و تعطیل مدرسه ایران و آلمان نجم‌آبادی نیز وارد دارالفنون شد اما پس از اینکه مدرسه دارالمعلمین تأسیس شد، نجم‌آبادی به آنجا رفت و جزو دوره دوم دیپلمه‌های دارالمعلمین فارغ‌التحصیل شد. وی که در تمام مراحل تحصیل خود شاگرد اول بود، پس از پایان دوره دانش آموزی در ۱۹ سالگی به مدرسه طب رفت
و پیش از اینکه دیپلم بگیرد، رئیس بهداری وقت دکتر سعید لقمان الملک، به خاطر استعداد او، وی را در انستیتو پاستور استخدام کرد. در روزی که وی امتحان می‌داد، دکتر حسین معتمد، دکتر امیر اعلم و دکتر حکیم اعظم و عده‌ای دیگر آنجا بودند. در آن روز افسر بیماری آمد که رئیس مدرسه تشخیص داده بود پای این افسر مبتلا به سل استخوان است، اما نجم آبادی تشخیص داد که پای او آب آورده است. نجم‌آبادی چون به کار خود مطمئن بود از تشخیص خود دفاع کرد. بعد از بحث و گفتگو معلوم شد که حرف وی درست است و دکتر حسین معتمد هم تشخیص او را تأیید کرد. وی دوره انترنی خود را در بیمارستان ابن سینا و بیمارستان وزیری گذراند و مراحل رسیدن به طبابت را از کارآموزی و انترنی و آسیستانی تا رئیس بخش بودن سپری کرد.
نجم‌آبادی در مدرسه طب نیز شاگرد اول شد و پس از فراغت از تحصیل در سال ۱۳۰۹ به قوچان رفت و مدت ۲ سال در آنجا و باجگیران پزشک قانونی بود و پس از آن در سال ۱۳۱۲ به سبزوار رفت و رئیس بیمارستان حشمتیه این شهر شد و سپس به تهران آمد و در انستیتو پاستور مشغول کار شد. رئیس انستیتو پاستور در آن زمان دکتر ژان فراندل فرانسوی، به وی خیلی اعتقاد داشت. فعالیت او در انستیتو پاستور تا زمانی که انگلیسی‌ها هدایت این مؤسسه را بر عهده گرفتند ادامه داشت.
وی پس از کار در انستیتو پاستور، مدتی هم در بیمارستانهای دیگر تهران همچون بیمارستان رازی به طبابت پرداخت و سپس به ریاست بیمارستان لقمان‌الدوله رسید و تا زمان بازنشستگی در این قبیل مناصب فعال بود.
او علاوه بر تألیفات زیاد به زبانهای فارسی و فرانسه، دارای مدال علمی درجه اول و درجه دوم سپاس از ایران و نشان شوالیه (آر.ا. لتر) از فرانسه بود و همچنین عضویت رسمی در انجمن تاریخ طب فرانسه و انجمن بین‌المللی تاریخ طب در پاریس داشت.
آثار :
محمد زکریای رازی
تاریخ طب ایران
تعالیم پزشکی صد سالهٔ فرانسویان در ایران
اصول بهداشت
آبله و سرخک، ترجمه
آیین پزشکی یا پندنامهٔ اهوازی ترجمه؛
تصحیح «رسالهٔ جودیه»؛
مقدمه بر «طب اسلامی
راهنمای پزشکان
مختصری از طب اسلامی بخصوص خدمات ایرانیان
فهرست کتابهای چاپی فارسی طبی
بلای عظیم نسل بشر، سیفیلیس و سوزاک
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘