☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘..۶ مهر سالروز درگذشت حسین ناصحی
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۶ مهر سالروز درگذشت حسین ناصحی
( زاده ی سال ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۶ مهر ۱۳۵۶ تهران ) آهنگساز
حسین ناصحی از آهنگسازان موسیقی سمفونیک ایرانی است که از سال ۱۳۱۸ در هنرستان عالی موسیقی به تحصیل پرداخت. ساز تخصصی وی ترومبون بود و استاد او در تهران یکی از استادان چک به نام "ژوزف اسلادک" بود.
او در ارکستر رادیو به رهبری "پرویز محمود" نوازندگی می‌کرد. در سال ۱۳۲۲ از جمله دانشجویانی بود که بنا به دعوت دولت ترکیه برای ادامه ی تحصیل روانه ی آنکارا شد و در کنسرواتور دولتی آنکارا در رشته ی آهنگسازی زیر نظر "نجیل کاظم آکسس" تحصیل کرد.
ناصحی برای ادامه ی تحصیلات عالی به ایتالیا رفت و پس از گذراندن دوره ی عالی کمپوزیسیون و رهبری ارکستر در سال ۱۳۲۹ به ایران بازگشت.
او آثار اولیه ی خود را برای درک تکنیک کمپوزیسیون به سبک استادان بزرگ گذشته از قبیل "باخ"، "سکریابین" و "گابریل فوره" نوشت و به تدریج به مطالعه در موسیقی مشرق زمین، به ویژه موسیقی ایرانی پرداخت و کوشید تا در آثارش شخصیت موسیقی شرق را بنمایاند.
ناصحی عقیده داشت که در ساخت "کوارتت زهی می‌مینور" خود، به این منظور دست یافته است.
گفتنی است کوارتت گفته شده هنگامی که در ترکیه اجرا شد مورد توجه پروفسور "لودویک چاچکس" از استادان آکادمی موسیقی وین قرار گرفت تا آنجا که وی به سفارت ایران در ترکیه مراجعه و درخواست کرد تا سازنده ی جوان این کوارتت را برای مطالعات فنی مدتی به شهر وین اعزام کنند.
ناصحی بلافاصله پس از ورود به تهران در سال ۱۳۲۹ در هنرستان عالی موسیقی به تدریس هارمونی، کنترپوان،فوگ و آهنگسازی پرداخت.
از جمله شاگردان او باید از حسین دهلوی، احمد پژمان و پرویز منصوری نام برد.
از آثار حسین ناصحی می‌توان به:
پوئم شور (برای ویلنسل و پیانو)
کوارتت زهی در می مینور
حرمان (برای آواز و پیانو، که به حسین سرشار تقدیم شده است)
آواز بی گفتار (برای ارکستر)
گدا (برای پیانو)
رقص در بارگاه شاه سمنگان (برای آواز و ارکستر)
ملو درام رستم و سهراب
و قطعاتی دیگر که متاسفانه نت بسیاری از آنها مفقود شده است؛ می توان اشاره کرد.
در سال ۱۹۴۴، بر اساس طرحی که بین رضا شاه و آتاتورک برای بورسیه کردن دانشجویان ایرانی تصویب شده بود، ۱۲۰ نفر از دانشجویان ایرانی برای تحصیل به ترکیه رفتند که در میان آنها دو چهره ی مستعد آهنگسازی ایران، ثمین باغچه بان و حسین ناصحی حضور داشتند.
این دو تحصیلات خود را در کنسراتوار دولتی آنکارا ادامه داده و سپس به ایران برگشتند.
ثمین باغچه بان در آنکارا با اِولین(Evlin)، خواننده و پیانیست ترک ازدواج کرد و همراه او به تدریس در هنرستان عالی موسیقی پرداخت.
ثمین باغچه بان و همسرش اِولین باغچه بان، به همراه حسین ناصحی تاثیر عمیقی بر روی موسیقی کلاسیک ایران داشته اند.
ناصحی در زمانی که مشغول ساخت آثار بزرگی بود در سن ۵۲ سالگی درگذشت. مزارش در بهشت زهرای تهران، قطعه ی ۱۵، ردیف ۱۲، شماره ی ۵۸ است.
روانش شاد؛ جایگاهش آرام
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘